Ανοικτή επιστολή προς Ομάδα Δράσης Αττικής κατά των αεροψεκασμών

Να ξεκινήσω λέγοντας πως το παρακάτω άρθρο δεν είναι τρολιά αλλά μια ειλικρινής προσπάθεια να προσφέρω μια λύση στο πρόβλημα που έχει η Ομάδα Δράσης Αττικής κατά των αεροψεκασμών (στο εξής “Ομάδα”).

Να ξεκαθαρίσω επίσης πως η θέση μου για το θέμα δεν έχει αλλάξει και ακόμα περιμένω αποδείξεις πως οι χημικοί αεροψεκασμοί, όπως αυτοί περιγράφονται από την Ομάδα, γίνονται.

Αλλά πρόσφατα έπεσε το μάτι μου σε μια συζήτηση που είχαν μέσα στην Ομάδα σχετικά με το τί πρέπει να κάνουν για να μπορέσουν να αντισταθούν στους αεροψεκασμούς, πέρα από το να γράφουν στο Facebook και σε διάφορα blog και προβληματίστηκα. Σκέφτηκα επίσης πως αν θέλουν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά θα πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο της επιστήμης και όχι κάποιον εναλλακτικό, μιας και μόνο έτσι θα πείσουν την επιστημονική κοινότητα, η οποία με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι εναντίων τους.

Δεν θα ασχοληθώ με το αν γίνονται ψεκασμοί ή όχι. Τα έχουμε πει αυτά. Θα δεχθώ, όπως κάνω πάντα,  πως είναι δυνατόν να γίνονται αεροψεκασμοί, μιας και δεν μπορώ να αποδείξω πως δεν γίνονται (η απόδειξη ενός αρνητικού είναι σχεδόν αδύνατη) και θα περιγράψω τί νομίζω εγώ πως θα μπορούσε να γίνει για να έρθουν αποδείξεις στην επιφάνεια.

Δύο ήταν οι προτάσεις που έγιναν μέσα στην Ομάδα για τη συλλογή δείγματος ύποπτου ίχνους αεροπλάνου:

1. Να ναυλωθεί αεροπλάνο
2. Να σηκωθεί μπαλόνι (προφανώς όχι ένα μπαλόνι Hello Kitty σαν αυτό που αγόρασα στην κόρη μου, υποθέτω πως εννοούν μετεωρολογικό)

Λύση Νο1: Αεροπλάνο

Να σας πω γιατί νομίζω πως αυτή η λύση δεν είναι καλή:

1. Οι πτήσεις που αφήνουν ίχνη είναι πολύ ψηλά στην ατμόσφαιρα, σχεδόν στα 10.000 μέτρα. Σε τέτοια ύψη δεν πετούν όλα τα αεροπλάνα. Ένα μικρό ελικοφόρο που είναι και εύκολο να νοικιαστεί χωρίς υπερβολικό κόστος, δεν σφραγίζει για να μην λυποθυμήσουν οι επιβαίνοντες από έλλειψη οξυγόνου και έτσι δεν μπορεί να πάει ψηλά. Τα μεγαλύτερα που σφραγίζουν είναι ακριβότερα.
2. Το γεγονός πως το αεροπλάνο που πρέπει να ναυλωθεί θα πρέπει να σφραγίσει για το λόγο που ανέφερα παραπάνω, προκαλεί ένα άλλο πρόβλημα. Αυτό της συλλογής του δείγματος. Το δείγμα είναι έξω από το αεροπλάνο και όχι μέσα. Συνεπώς θα πρέπει να κατασκευαστεί ένας μηχανισμός που να επιτρέπει την συλλογή του δείγματος από έξω, αλλά να ελέγχεται από μέσα (τον πιλότο). Υποθέτω πως υπάρχουν τέτοια αεροπλάνα, δεν είμαι σίγουρος, αλλά βάζω στοίχημα πως ένα τόσο εξειδικευμένο αεροπλάνο να είναι πιο δύσκολο να το ναυλώσεις και θα είναι και πιο λίγα.
3. Αν το αεροπλάνο δεν έχει φτιαχτεί για τη συλλογή του δείγματος, τότε δεν είναι δυνατόν να ανοιχθεί ένα παράθυρο και να βγει ένα χέρι με ένα πλαστικό ποτηράκι για να μαζέψει το ύποπτο υγρό. Θα πρέπει να μπει ένας μηχανισμός συλλογής του δείγματος. Αυτό σημαίνει μετατροπές σε ένα αεροπλάνο, κάτι σχεδόν αδύνατο αν δεν εμπλέξεις μηχανικούς, τεχνικούς αλλά και τις αρμόδιες υπηρεσίες που λένε ποιό αεροπλάνο μπορεί και ποιό δεν μπορεί να πετάξει. Ούτε αυτό είναι αδύνατο, αλλά θεωρώ πως μια απλή ναύλωση δεν αρκεί. Θέλει ένα κανονικό project και αρκετό χρήμα. Μόνο τα τεστ που θα πρέπει να γίνουν πριν πετάξει το αεροπλάνο με τον νέο μηχανισμό, είναι αρκετά για να στραγγίξουν οποιοδήποτε μικρό προϋπολογισμό.
4. Ο μηχανισμός που θα πρέπει να σχεδιαστεί είναι αρκετά πολύπλοκος. Θα πρέπει να ελέγχεται από τον πιλότο, να μπορεί να βεβαιώσει πως το δείγμα δεν θα έχει αλλοιωθεί από ξένα στοιχεία και να μην εμποδίζει το αεροπλάνο στην πτήση.

Λύση Νο2: Μπαλόνι

Σαν ιδέα μπορεί να ακούγεται καλή, αλλά έχει προβλήματα.

1. Δεν είμαι σίγουρος αν ένα μπαλόνι μπορεί να κατευθυνθεί σε ένα από τα ίχνη στον ουρανό με αρκετή ακρίβεια. Οι άνεμοι που φυσούν σε αυτά τα ύψη είναι εξαιρετικά δυνατοί και το μπαλόνι λογικά θα μεταφερθεί χιλιόμετρα μακρυά. Παράλληλα τα ίχνη είναι αρκετά απρόβλεπτα και δεν εμφανίζονται πάντα εκεί που τα περιμένεις.
2. Οι δυνατοί άνεμοι θα έχουν σαν συνέπεια οι πιθανότητες περισυλλογής του μπαλονιού να είναι εξαιρετικά μικρές, έως μηδενικές. Για να αποφευχθεί αυτό θα πρέπει να φτιαχτεί ένα σύστημα ανάλυσης πάνω στο μπαλόνι το οποίο και να είναι αξιόπιστο αλλά και να μεταδώσει ασύρματα τα αποτελέσματα. Επιστημονική φαντασία!
3. Το βασικότερο πρόβλημα που βλέπω στη ιδέα του μπαλονιού είναι πως θα πρέπει να πετάξει σε μεγάλα ύψη μέσα σε αεροδιάδρομους. Αυτό θα το φέρει κοντά σε αεροπλάνα με κίνδυνο να προκαλέσει ατύχημα που θα μπορούσε να έχει μέχρι και νεκρούς! Φαντάζομαι η Ομάδα δεν θα ήθελε να έχει να εξηγήσει σε οποιονδήποτε γιατί προκάλεσε ένα τέτοιο ατύχημα στην προσπάθεια να σώσει ανθρώπους από την δηλητηρίαση που προκαλούν οι αεροψεκασμοί.

Τα παραπάνω σενάρια είναι αρκετά δύσκολα στην υλοποίησή τους και θεωρώ πως δεν είναι ρεαλιστικά. Η ιστορία η οποία λέει πως στη (Τσ)Κύπρο σηκώθηκε αεροπλάνο και κατάφερε να πάρει δείγμα από τα ίχνη ελέγχεται ως ανακριβής. Δεν έχει προσφερθεί κανένα στοιχείο που να την επιβεβαιώνει και τα αποτελέσματα των εξετάσεων του δείγματος βολικά εξαφανίστηκαν. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για urban legend και έτσι θα τον αντιμετωπίζω μέχρι να προσφερθούν τα κατάλληλα στοιχεία να μου αλλάξουν τη γνώμη.

Τί προτείνω εγώ

Αντί ο στόχος να είναι το ίχνος, που δείξαμε γιατί είναι δύσκολο, ίσως να ήταν καλύτερο η προσπάθεια να μείνει στο έδαφος και η Ομάδα να μην απογειωθεί ακόμα.

Είδαμε σε προηγούμενο άρθρο πως η ποσότητα του ψεκάσιμου υλικού δεν είναι καθόλου αμελητέα. Αντιθέτως, με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, πρέπει να είναι πολύ μεγάλη. Συνεπώς θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μπορεί να μεταφερθεί από τις εγκαταστάσεις όπου παράγεται, στο αεροδρόμιο και μετά στο αεροπλάνο.

Αυτά τα τρία βήματα, εργοστάσιο παραγωγής, αεροδρόμιο, αεροπλάνο, περιλαμβάνουν πολλούς ανθρώπους οι οποίοι σίγουρα δεν γνωρίζουν όλοι τί ακριβώς κάνουν. Είναι λογικό να υποθέσουμε πως κάποιος από αυτούς, αν ενημερωθεί για το τί συμβαίνει, θα είχε σοβαρές αντιρρήσεις και θεωρώ  επίσης λογικό να θελήσει να βοηθήσει στην αποκάλυψη. Αλλά ακόμα και αν δεν θέλει, είμαι σίγουρος πως θα μπορούσε να “αλλάξει γνώμη” με μικρότερο κόστος από αυτό που θα κόστιζε η ναύλωση ενός αεροπλάνου ή η απελευθέρωση ενός μπαλονιού.

Παρόλο που η διαδικασία δεν θα είναι επιστημονικά σωστή, μιας και το δείγμα θα έχει παρθεί μυστικά και όχι με τους ελέγχους που προβλέπει ένα σωστό πείραμα, αν η Ομάδα καταφέρει να παρουσιάσει ένα μείγμα το οποίο να έχει τα χαρακτηριστικά που οι ίδιοι λένε πως έχει, σίγουρα θα προκαλέσει συζητήσεις και αναταραχή. Με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα για διακίνηση πληροφορίας, δεν θα είναι εύκολο να αποσιωπηθεί (παράδειγμα ο πιλότος που ξέχασε να κλείσει τα ψεκαστικά, δείτε video στο youtube).

Με δεδομένο πως πιστοί της θεωρίας των αεροψεκασμών υπάρχουν σε όλες τις χώρες, το επιχείρημα που λέει πως το ψεκάσιμο υλικό παράγεται αλλού, ή πως τα αεροπλάνα που ψεκάζουν την Ελλάδα απογειώνονται από άλλη χώρα, δεν είναι αρκετό για να καταρρίψει το σενάριο που μόλις παρουσίασα.

Ένα δείγμα λοιπόν του ψεκάσιμου υλικού θα ήταν μια καλή αρχή για να ξεκινήσει το τέλος της κατάστασης αυτής, να δικαιωθούν οι ανά τον κόσμο πιστοί της θεωρίας αεροψεκασμών και να φάμε το καπέλο μας εμείς οι σκεπτικιστές.

OK, το παραπάνω δεν είναι τίποτε άλλο από μια άσκηση λογικής, αλλά έχει βάση στην πραγματικότητα. Καταναλώστε με δική σας ευθύνη!

Greek Skeptic