Ευαίσθητο περιεχόμενο
Ευαίσθητο περιεχόμενο
Ευαίσθητο περιεχόμενο
Ευαίσθητο περιεχόμενο
Ευαίσθητο περιεχόμενο
Μα να μείνουμε χωρίς “μπουγιουρντί” εδώ στη Θεσσαλονίκη ρε καρντάσια; έλεος! Πανικός επικρατεί στη χώρα και κυρίως στην πόλη της Θεσσαλονίκης από το παρακάτω δημοσίευμα, οπότε είπαμε κι εμείς να βοηθήσουμε λίγο…
*******
Ξεχάστε τις πατάτες στη χόβολη και τη λιωμένη φέτα με ντομάτα στο αλουμινόχαρτο…
Μαζί με τα νόστιμα φαγητά που ψήνονται σε αλουμινόχαρτο, τρώμε και το μέταλλο που απελευθερώνεται από το αλουμινόχαρτο, όπως αναφέρεται στο Journal of Electrochemical Science.
Όπως αναφέρεται στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό, όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία, τότε απευλεθερώνεται αλουμίνιο και καταναλώνουμε το μέταλλο αυτό.
Αντίθετα δεν υπάρχει καμία βλαπτική επίδραση, αν τυλίγουμε τα κρύα φαγητά, το τοστ, κ.λπ.
********
Το άρθρο αφήνει μια αόριστη φήμη , έναν πλανώμενο φόβο γύρω από τη χρήση του αλουμινόχαρτου χωρίς καν να μας πει τι θα πάθουμε. Φαίνεται ότι ο συνωμοσιολόγος μεταφραστής βαρέθηκε να το μεταφράσει όλο ή αν το μετέφραζε δεν θα του δινε τ αποτελέσματα που ήθελε. Μήπως κι αν λέει ή δεν λέει δεν θα κάνει την ίδια δουλειά; Οι γνωστοί τύποι θα το προωθήσουν και πάλι.
Άλλοι θα πάρουν τα λεφτά αλλά εμείς θα δουλέψουμε… Πάμε λοιπόν. Το πρωτότυπο ξενόγλωσσο άρθρο μιλάει για τους κινδύνους από την χρήση του αλουμινίου και την επίδρασή του στην υγεία του ανθρώπου, και ειδικότερα στη νόσο του Αλτσχάιμερ, έπειτα από μια έρευνα που έγινε τελευταία. Έχει όμως κάποια βάση ;
Η μια και μοναδική μάλλον έρευνα (την οποία μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ – σε αρχείο pdf) αρχίζει έτσι (μετάφραση):
1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μια μικρή ποσότητα αλουμινίου στο σώμα μας δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα. Τα ανθρώπινα σώματα μπορούν να αποβάλλουν τις μικρές ποσότητες πολύ αποτελεσματικά. Σαν ανεκτή ημερήσια πρόσληψη αλουμίνιου από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO) των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) έχει οριστεί το 1 mg / ανά κιλό σωματικού βάρους / ανά ημέρα . Αλλά δυστυχώς, κι αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους, οι περισσότεροι από εμάς εκτίθενται και προσλαμβάνουν περισσότερο από ό, τι το σώμα μας μπορεί να χειριστεί [2]. Έχει αναφερθεί ότι τα άλατα αργιλίου μπορούν ν απορροφηθούν από το έντερο και διάφορους ανθρώπινους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων οστών, παραθυρεοειδών αδένων, κι εγκεφάλου. Υψηλές συγκεντρώσεις αλουμινίου έχουν ανιχνευθεί σε εγκεφαλικούς ιστούς ασθενών με τη νόσο του Alzheimer. Διάφορες αναφορές έχουν προτείνει ότι υψηλή πρόσληψη αλουμινίου μπορεί να είναι επιβλαβής για ορισμένους ασθενείς με παθήσεις των οστών ή νεφρική ανεπάρκεια .
Σήμερα, αποτελεί κοινή πρακτική το να τυλίγουμε το κρέας και τα ψάρια πριν από το ψήσιμο του φούρνου. Λόγω της πιθανής σχέσης μεταξύ της πρόσληψης αλουμινίου και τις συγκεκριμένες νόσους που αναφέρονται σε πολλές έρευνες, …..μπλα μπλα
Και λέει παρακάτω ότι το μαγείρεμα μ αυτή τη μέθοδο (αν τα τυλίγουμε μ αλουμινόχαρτο) αυξάνει τη συγκέντρωση του αργιλίου στα λευκά και κόκκινα κρέατα κατά 89 – 378% και 76-215% στα πουλερικά κι αυτό εξαρτάται στους πόσους βαθμούς τα ψήνουμε και για πόση ώρα κτλ Επίσης εξαρτάται τι άλλο έχουμε μέσα στο ταψί, λάδια ξύδια λεμόνια κτλ
και καταλήγει στο εξής ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :
Η παραπάνω εργασία δείχνει ότι η απόπλυση του αργιλίου από το αλουμινόχαρτο εντός του διαλύματος των τροφίμων είναι η ίδιο σε φάσεις υγρού και ατμού. Φύλλο αλουμινίου που χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα παρέχει έναν εύκολο δίαυλο για το μέταλλο να περάσει στο ανθρώπινο σώμα. Η αύξηση στη θερμοκρασία μαγειρέματος προκαλεί μεγαλύτερη απόπλυση. Η απόπλυση επίσης σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την τιμή του ρΗ του διαλύματος των τροφίμων, το αλάτι, και τα μπαχαρικά που βάζουμε . Το αλουμινόχαρτο επομένως δεν είναι κατάλληλο για το μαγείρεμα ειδικά με όξινη τροφή. Μπορεί επίσης η υπερβολική κατανάλωση φαγητού στο φούρνο με αλουμινόχαρτο να ενέχει σοβαρό κίνδυνο για την υγεία.
*********
Αυτά για την έρευνα. Αν φάμε επομένως μπουγιουρντί στα κάρβουνα πιθανώς θα φάμε και λίγο αλουμίνιο παραπάνω (2 και 3 φορές πάνω από την ημερήσια ενδεδειγμένη ποσότητα πρόσληψης). Ε και;;;
Στην πραγματικότητα δεν έχει αποδειχθεί καμία συσχέτιση μεταξύ αλουμινίου και Αλτσχάιμερ. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν τοξικότητα του αλουμινίου έχουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου του Alzheimer
Η ιστορία αυτή με τους κινδύνους του αλουμινίου έρχεται από πολύ παλιά . Η δαιμονοποίηση ξεκινά από το 1920 όταν κατηγορήθηκε (κυρίως τα σκεύη από αλουμίνιο) χωρίς τίποτα ν αποδειχθεί , για παιδική παράλυση, καρκίνο, δυσπεψία, γαστρίτιδα, έλκος κτλ. Αυτή γράφανε ότι ήταν κι η αιτία που πέθανε ο Ροδόλφος Βαλεντίνο , επειδή δηλαδή έτρωγε το μπουγιουρντί του σε σκεύος από αλουμίνιο . Βέβαια στην πραγματικότητα πέθανε από διάτρητο έλκος στομάχου …
Την δεκαετία του 1970 επίσης έγινε ένας ντόρος , κι εκεί χωρίς αποτέλεσμα.
Σ ένα δημοσίευμα προ ετών στο περιοδικό scientificamerican διαβάζουμε: Ο Charles Decarli, διευθυντής του Κέντρου Νόσου του Αλτσχάιμερ στο Πανεπιστήμιο του Kansas Medical Center, εξηγεί:
“Πιστεύω ότι η σχέση μεταξύ του αλουμινίου και της νόσου του Alzheimer είναι ένας μύθος που προέρχεται από δύο πηγές:
“Πρώτον, ήταν οι ασθενείς που υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση. Στη νεφρική ανεπάρκεια, το σώμα δεν μπορεί να αφαιρέσει από αλουμίνιο από το αίμα. Υπήρχε ένα θέμα με τον καθαρισμό και τα φάρμακα, αλλά τα βελτιώσανε. Η σύγχυση που σχετίζονται με την τοξικότητα από αλουμίνιο σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση είναι πολύ διαφορετική από τη σύγχυση της νόσου του Alzheimer. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν τοξικότητα του αλουμινίου έχουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου του Alzheimer.
“Δεύτερον, οι ερευνητές βρήκαν υψηλότερες συγκεντρώσεις στους εγκεφάλους των ανθρώπων που είχαν υποστεί από τη νόσο Alzheimer. Αυτές συνδέονται με βλάβες του εγκεφάλου που περιέχουν πρωτεΐνη αμυλοειδούς, η οποία πιστεύεται ότι μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νευρικά κύτταρα και έτσι να προκαλέσει Αλτσχάιμερ. Επιπλέον, μελέτες του συνολικού ποσού του αλουμινίου στο σώμα των ασθενών με νόσο του Alzheimer δεν δείχνουν αύξηση των συγκεντρώσεων του αλουμινίου σε σύγκριση με υγιή άτομα.
“Κατά τη γνώμη μου, η υποτιθέμενη σχέση μεταξύ του αλουμινίου και της νόσου του Alzheimer είναι μια απλή περίπτωση νευρομυθολογίας “
Για να κλείσω σας αντιγράφω κι από το βιβλίο “Γιατί οι άντρες έχουν ρώγες” ένα ωραίο σχετικό απόσπασμα:
ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ;
Αν το αλουμίνιο προκαλούσε τη νόσο Αλτσχάιμερ, ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος * δε θα λαχταρούσε να αποκτήσει καρδιά αλλά εγκέφαλο.
Η εισαγωγή αλουμινίου στον οργανισμό είναι αναπόφευκτη. Προέρχεται, πρωτίστως, από την τροφή, το νερό και φαρμακευτικά προϊόντα όπως τα αντιόξινα. Εμφανίζεται και ανεξάρτητα στη φύση και ωε πρόσθετο. Μπορεί επίσης να ξεγλιστρήσει στο φαγητό μας από τηγάνια που χρησιμοποιούμε. Το αλουμίνιο συνδέθηκε με τη νόσο Αλτσχάιμερ από τη δεκαετία του ’60, Πάντως, για κάθε μελέτη που το συνδέει με την εν λόγω νόσο, υπάρχει και μια άλλη που αποκλείει τη σύνδεση αυτή. Όπως σε πολλές επιστημονικές θεωρίες, έτσι και σε αυτή, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Η πλειονότητα των επιστημόνων πιστεύει σήμερα πως, αν το αλουμίνιο παίζει κάποιο ρόλο στη νόσο Αλτσχάιμερ, ο ρόλος αυτός είναι πολύ μικρός.
Τι σημαίνει αυτό για μας; Σημαίνει ότι μπορούμε να χαλαρώσουμε. Το αλουμίνιο είναι το τρίτο πιο συνηθισμένο χημικό στοιχείο στον κόσμο μας, μετά το οξυγόνο και το πυρίτιο, οπότε είναι δύσκολο να το αποφύγουμε εντελώς. Αν θέλετε να αποφύγετε το αλουμίνιο, μπορείτε να πίνετε φιλτραρισμένο νερό, να αποφεύγετε τα αποσμητικά που περιέχουν αλουμίνιο και να μην παρασκευάζετε φαγητά σε αλουμινένια κουζινικά σκεύη.
Αν είναι να ξεκινήσετε σταυροφορία κατά του αλουμινίου, θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα είστε συνεπείς. Δεν υπάρχει ενοχλητικότερο πράγμα από εκείνους που σου κάνουν κήρυγμα υπέρ των οργανικών τροφών και καπνίζουν σαν τσιμινιέρες.
* Από το γνωστό παραμύθι Ο Mάγος του Οζ
**********
Πάρτε και μερικές διευθύνσεις για περισσότερη μελέτη
http://www.scientificamerican.com/
Ρίξε το πράγμα στα κάρβουνα καρντάση!
Άντε και καλή μας όρεξη! – by antichainletter
