“Ενημερωμένοι” γονείς, ένας μεγάλος κοινωνικός κίνδυνος

Εσείς ενημερώνεστε σχετικά με το τι είναι καλό και τι κακό για τα παιδιά σας; Α, μπράβο, ναι, έτσι πρέπει. Οι σημερινοί γονείς πρέπει να είναι ενημερωμένοι. Εννοώ πραγματικά ενημερωμένοι. Να κάνουν κλικ κλικ κλικ στο διαδίκτυο και να ακολουθούν παραπομπή μετά από παραπομπή σε αμφίβολης ποιότητας ιστοσελίδες, που παρουσιάζουν φοβερά και τρομερά πράγματα χωρίς ίχνος στοιχείων.

Διάβαζα τις προάλλες ότι τα εμβόλια ευθύνονται για τον καρκίνο στα παιδιά, και μάλιστα σε ένα αξιόλογο και καθόλου αμφίβολης ποιότητας σάιτ, ξέρετε, από αυτά που έχουν τίτλους με ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ γράμματα – άμα τα γράμματα είναι κόκκινα και μεγάλα, η ιστορία θα πρέπει να ισχύει – δε βαριέσαι τώρα, ποιος κοιτάει πηγές, στατιστικές, έρευνες, και στην τελική τι σημασία έχει η γνώμη των επιστημόνων; Συμφωνώ και επαυξάνω. Δίκιο θα έχει ο δημοσιογράφος. Ο ανώνυμος. Δεν ξέρω, ίσως και να είναι ένας έφηβος πίσω από ένα πληκτρολόγιο που φοβάται να κάνει την τρίτη δόση του εμβολίου. Παρόλο που οι πρώτες δύο δόσεις δεν πείραξαν ούτε αυτόν, ούτε την αδερφή του, ούτε κάποιο από τα 1342 άλλα παιδιά στο σχολείο του. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία: γιατί από τη στιγμή που οι γονείς θα διαβάσουν την “είδηση” στο “τρωκτικό” ή σε κάποιο άλλο εξαιρετικής αξιοπιστίας ιστότοπο – από αυτούς που δημοσιεύουν άρθρα για γατάκια-μπονσάι – έχει μπει ο πρώτος σπόρος της αμφισβήτησης.

Σε κάποιο τέτοιου είδους thread – ναι, το ξέρω, δεν μαθαίνω από τα παθήματά μου – διάβαζα έναν αναγνώστη να ωρύεται πληκτρολογιακώς: “εμείς οι Έλληνες”, έλεγε, “νομίζουμε ότι ο γιατρός είναι ο απόλυτος ειδικός, δεν αμφισβητούμε την αυθεντία του”. Με συγχωρείτε αγαπητοί αναγνώστες, αλλά τώρα θα γίνω ρατσίστρια του πνεύματος. Όποιος δεν έχει περάσει χρόνια πίσω από τα πανεπιστημιακά έδρανα, και έπειτα δεν έχει φάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του να μαζεύει εμπειρία σε νοσοκομεία, βλέποντας εκατοντάδες και χιλιάδες περιπτώσεις ασθενών, και παράλληλα συνεχώς καταρτιζόμενος μέσα από έρευνες, το συμπέρασμα των οποίων – σε αντίθεση με τον “δημοσιογράφο” που γράφει στην ιστοσελίδα των κόκκινων τίτλων – κατανοεί σε βάθος, καλύτερα να μην έχει γνώμη. Με λίγα λόγια, ναι, καλύτερα να κάνεις αυτό που σου λέει ο γιατρός σου. Γιατί – και εδώ είναι το μεγάλο μυστικό – ο γιατρός σου και απείρως καλύτερα από εσένα είναι καταρτισμένος, ξέρεις, στα θέματα της επιστήμης του, και δεν έχει κανένα συμφέρον να σκοτώσει το παιδί σου. Στην τελική δες το κι έτσι: χάνει έναν πελάτη.

Σπούδασες κι εσύ, θα μου πεις. Αγαπητέ, να σε ενημερώσω ότι 9 στις 10 φορές οι σπουδές σου δεν είχαν καμία σχέση με τις σπουδές του ιατρού. Δύο-τρεις-δεκαπέντε μέρες διάβασμα για κάθε μάθημα στην εξεταστική δε συγκρίνεται με το διαρκές τρίψιμο που από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάθε μέρα του χρόνου, επί πάνω από δεκαετία έχει ο γιατρός με την επιστήμη του. Είναι πράγματι άξιοι θαυμασμού αυτοί οι άνθρωποι για την αφοσίωσή τους (ναι, θαυμάζω τους γιατρούς, έχετε κάποια αντίρρηση;). Και ακόμα αν έγινες πραγματικά ειδικός σε κάτι, τρίβοντας τα παντελόνια σου μέχρι να γίνουν σαν τσιγαρόχαρτο και θυσιάζοντας την καλοπέρασή σου επί σειρά ετών, για σκέψου πώς θα σου φαινόταν αν ερχόταν ο κάθε ένας τυχαίος που διάβασε κάτι στο διαδίκτυο και σου έλεγε ότι αυτά που με κόπο επί σειρά ετών μάθαινες από βιβλία αλλά και από την κοπιωδώς αποκτημένη εμπειρία σου είναι μπούρδες γιατί εκείνος ενημερώνεται; Εγώ ως αστροφυσικός, και παρόλο που δεν έχω περάσει ούτε κλάσμα της εκπαιδευτικής δοκιμασίας που περνάει ένας ιατρός,  βγάζω μπιμπίκια όταν βλέπω τα βίντεο από ηλιακές εκλάμψεις να παρουσιάζονται στο διαδίκτυο ως αποδείξεις ότι ναι, υπάρχουν εξωγήινα διαστημόπλοια, γιατί αλλιώς τι είναι εκείνη η κουκκίδα δίπλα στον ήλιο; Φυσικά από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα πώς λειτουργούν τα επιστημονικά όργανα και πιστεύουν ότι μια κάμερα στο διάστημα δουλεύει όπως η high definition τηλεόρασή τους.

Επανέρχομαι όμως στο θέμα μου. Ας το ξαναπούμε άλλη μια φορά: όχι, τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό. Επίσης δεν προκαλούν καρκίνο, δυσλεξία, ανικανότητα, και δεν θα κάνουν το παιδί σας ομοφυλόφιλο (αν αυτό είναι που φοβάστε). Βαριέμαι τώρα να δίνω τις παραπομπές στη βικιπαίδεια που εξιστορούν την όλη υπόθεση με εκείνον τον ιατρό ο οποίος κάποια στιγμή παραποίησε στοιχεία ερευνών και έτσι άρχισε όλο αυτό το επικίνδυνο τρεντ με την ενοχοποίηση των εμβολίων (ενεργώντας ως η μεταφορική πεταλούδα στο Τόκιο που φέρνει τυφώνα στη Νέα Υόρκη) μόνο και μόνο για να βγάλει κέρδος από τον φόβο των αδαών. Με συγχωρείτε, των “ενημερωμένων γονέων” ήθελα να πω. Ο κύριος αυτός έχει εδώ και χρόνια απεμπολιστεί από την επιστημονική κοινότητα, αφού διάφορες επιστημονικές ομάδες προσπάθησαν – και απέτυχαν – να αναπαράγουν τα αποτελέσματα της “έρευνάς” του και στη συνέχεια αποκαλύφθηκε με λεπτομέρειες η απάτη του. Αλλά τι σημασία έχει; Η είδηση είχε εξαπλωθεί ήδη σαν ιός – και για αυτού του είδους τους ιούς, δυστυχώς, δεν υπάρχουν εμβόλια.

Οι “ενημερωμένοι γονείς” επίσης δείχνουν εκπληκτικές αντοχές ενάντια στην κοινή λογική. Κοιτούν γύρω τους, και βλέπουν, ότι από τα 1000 παιδιά που γεννιούνται, 998 επιβιώνουν και φτάνουν στην ενηλικίωση χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα υγείας. Και δυστυχώς οι συγκεκριμένοι γονείς είναι αρκετά απομακρυσμένοι από την εποχή της γιαγιάς τους, όταν η ευχή “να σου ζήσει” στο νεογέννητο είχε ένα πολύ, μα πολύ πραγματικό νόημα. Για σκεφτείτε το λίγο παραπάνω: να σου ζήσει. Πόσο σπάνιο ήταν άραγε να επιβιώνει ένα μωρό εκείνη την εποχή ώστε από όλες τις δυνατές ευχές – να είναι γερό, δυνατό, καλότυχο – να επικρατήσει η συγκεκριμένη, ως η πρώτη λέξη που λέει ο καθένας στη μαμά ενός νεογέννητου; Οι “ενημερωμένοι γονείς”, έχοντας οι ίδιοι στη γενιά τους επωφεληθεί από τα εμβόλια ως μικρά παιδιά, μπορούν εύκολα να τα αμφισβητούν τον κάθε ειδικό, με τον ίδιο τρόπο που ένας καλομαθημένος έφηβος που δε χρειάστηκε να δουλέψει σαν το Κινεζάκι στο εργοστάσιο παραγωγής iPhone θεωρεί ότι η μαμά του τον καταπιέζει επειδή δεν του αγόρασε το τελευταίο Playstation.

Αλλά τι λέγαμε; Α, για κοινή λογική. Κοιτάς γύρω σου, βλέπεις ότι τις τελευταίες δεκαετίες το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί και έχει φτάσει στην όγδοη δεκαετία. Πριν από δύο αιώνες οι άνθρωποι ζούσαν κατά μέσο όρο περίπου το μισό από αυτό. Οι παιδικές αρρώστιες θέριζαν και σκότωναν, και παραπάνω από τα μισά παιδιά δεν έφταναν ποτέ στην εφηβεία, λόγω των παιδικών ασθενειών οι οποίες έχουν εξαλειφθεί χάρη – μαντέψτε! – στα εμβόλια! Οι γονείς ζούσαν με τον φόβο του παιδικού θανάτου – έναν φόβο που εμείς σήμερα κατά κανόνα δεν χρειάζεται να βιώνουμε. Χάρη στους κακούς και αδαείς γιατρούς, και στους συμφεροντολόγους ερευνητές των φαρμακευτικών εταιρειών που προσπαθούν να μας πλασάρουν δηλητηριώδη εμβόλια, έχουμε φτάσει να λέμε “Τέτανος; Και λοιπόν; Έχω εμβολιαστεί.” την ίδια στιγμή που εκατομμύρια λιγότερο τυχερές μαμάδες νεογνών σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές του κόσμου βλέπουν τα μωρά τους να αργοσβήνουν μέσα από μυϊκούς σπασμούς που εσείς δεν θα χρειαστεί ποτέ να φανταστείτε. Και το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό – ότι δε χρειάζεται να φανταστούμε τίποτα πλέον. Τα εμβόλια έχουν εξαφανίσει από τις ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη τόσες τρομακτικές παιδικές ασθένειες, που η συλλογική μνήμη τις έχει ξεχάσει. Ένας από τους λόγους της άρνησης των εμβολίων σήμερα είναι η εκπληκτική τους επιτυχία στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών: οι γονείς δεν τις γνωρίζουν, και δεν τις φοβούνται. Αλλά δεν κοιτάμε γύρω μας! Δεν βλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας και των παιδιών τους είναι υγιείς και δυνατοί, χάρη στις προόδους τις επιστήμης. Αντίθετα, στην μία σπάνια περίπτωση που ένα παιδάκι παθαίνει καρκίνο, λέμε – ΝΑ! Το εμβόλιο έφταιγε – και σπεύδουμε να “ενημερωθούμε” από σάιτ με χοντρούς κόκκινους τίτλους. Και, ακόμα και αν ο κίνδυνος ενός εμβολίου είναι 2 στα 100.000 παιδιά να πάθουν κάποια νευρολογική ασθένεια – αν, λέμε, μην τρομάζετε και αρχίσετε να γκουγκλάρετε – μήπως αυτός δεν είναι πιο αποδεκτός από το να πεθαίνουν τα μισά παιδιά;

Δυστυχώς οι “ενημερωμένοι γονείς” σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, και αδιαφορούν για το νεογέννητο του δίπλα τους. Γιατί ακόμα κι αν το δικό τους παιδί τη γλιτώσει και δεν πεθάνει από κοκκύτη – όπως τα 110 μωρά που πέθαναν στην Καλιφόρνια το 2010, γεγονός που δεν είχε παρατηρηθεί επί πολλές δεκαετίες, ακριβώς επειδή ξαφνικά πολλοί γονείς σταμάτησαν να εμβολιάζουν – ο κίνδυνος παραμένει μεγάλος ότι το παιδί τους θα μεταφέρει την ασθένεια σε μωρά πολύ μικρά για να εμβολιαστούν, τα οποία έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από την αρρώστια. Δυστυχώς δεν έχω πια την αναφορά που κάποτε είχα βρει σε έναν σύλλογο γονέων των οποίων τα νεογέννητα πέθαναν επειδή άλλοι γονείς δεν εμβολίασαν τα δικά τους παιδιά, με αποτέλεσμα να περάσουν τις ασθένεις με την επίσκεψή τους στο νεογέννητο.Αν είστε λοιπόν “ενημερωμένος” γονιός, μην έρθετε σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από το νεογέννητο μωρό μου. Η ευχή “να σου ζήσει” δεν θα το ωφελήσει καθόλου αν του μεταφέρετε διφθερίτιδα.

Άλλοι μου λένε “ναι, αλλά σήμερα πράγματι οι καρκίνοι έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες”. Δεν ξέρω, αγαπητοί μου. Το σίγουρο είναι ότι η διάγνωση των καρκίνων έχει αυξηθεί. Πριν από έναν αιώνα χρόνια ο παππούς στο χωριό – καταλαβαίνετε, ο πενηντάρης τότε παππούς – έπεφτε στο κρεβάτι άρρωστος, και βόγγαγε, και ερχόταν ο γιατρός του χωριού να του δώσει ένα παυσίπονο, και μετά ξαναβόγγαγε, και εξακολουθούσε μερικούς μήνες αυτή η κατάσταση και έλεγαν “αχ τον χάνουμε τον παππού” και προσεύχονταν στην εκκλησία, ώσπου στο τέλος έσβηνε και τον θάβανε με μια ωραία κηδεία και την σκυτάλη έπαιρνε η επόμενη γενιά. Από τι πέθανε ο παππούς; Δεν ξέρω. Δεν τον έβαλαν στον τομογράφο τότε, βλέπετε, ούτε του έκαναν εξέταση αίματος, ούτε νεκροψία για να ανακαλύψουν τον όγκο στον προστάτη που έκανε μετάσταση στα οστά και στο συκώτι. Το ότι σήμερα έχουμε εξαιρετικές διαγνωστικές δυνατότητες δε σημαίνει απαραιτήτως ότι έχουν αυξηθεί οι αρρώστιες. Σημαίνει ότι βρίσκουμε τι ακριβώς έχουμε, μια πολυτέλεια που επί εκατομμύρια χρόνια το ανθρώπινο είδος δεν είχε. Πώς θα καταλάβεις αν οι καρκίνοι έχουν αυξηθεί, όταν δεν μπορείς να έχεις ιδέα πόσοι καρκίνοι υπήρχαν την “τότε” εποχή, επειδή δεν υπήρχε τρόπος να τους διαγνώσεις;

Αχ, οι “ενημερωμένοι γονείς”. Άλλο άρθρο, που – ομολογώ, είμαι ένοχη – δε διάβασα στην πληρότητά του, γιατί εντελώς τυχαία με το που άρχισα να το διαβάζω έβγαλα μια αλλεργία και έπρεπε να απομακρυνθώ από την οθόνη, μίλαγε για το φονικό αγελαδινό γάλα. Ξέρετε, αυτό που εδώ και πολλές χιλιετίες πίνουμε όλοι μας και φτάσαμε να έχουμε προσδόκιμο ζωής εβδομήντα χρόνια. Αλήθεια σας λέω, μας σκοτώνει. Από αγελάδα θα πάμε. Δεν έχει σημασία που η κοινή λογική μου χτυπάει καμπανάκι ότι αν όλα αυτά που εξιστορεί το άρθρο ήταν πραγματικότητα θα έπρεπε να βλέπω τους συντοπίτες μου να πέφτουν στο δρόμο και να πεθαίνουν καθημερινά. Η παρατήρηση του περιβάλλοντός μας δεν έχει καμία σχέση: μας το είπε το διαδίκτυο, κι έτσι πρέπει να είναι αληθινό. Απόδειξη το ότι 75% του ανθρώπινου πληθυσμού έχουν δυσανεξία στη λακτόζη. Το ότι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους έφερε εμάς τους Ευρωπαίους στη δυσάρεστη θέση να μπορούμε να χωνέψουμε το αγελαδινό γάλα, και να συνεχίζουμε να το χωνεύουμε επί σειρά δεκαετιών, μέχρι να φυσήξουμε 70 κεράκια στην τούρτα η οποία έχει πάνω κρέμα σαντιγύ (κρέμαγάλακτος, δηλαδή), αυτό πρέπει να ευθύνεται που μετά το φύσημα μάλλον θα πεθάνουμε από κάποιον καρκίνο. Αλλιώς θα ζούσαμε, φυσικά, μέχρι τα 170. Όπως οι άνθρωποι τις παλιές, καλές ημέρες της φυσικής ζωής (τουλάχιστον αυτοί που δεν πέθαιναν από κοκκύτη ως βρέφη). Ή όπως οι Ιάπωνες.

Κλείνω το ανούσιο παραλήρημά μου. Ναι, ανούσιο, γιατί αυτοί που διαβάζουν τους μεγάλους κόκκινους τίτλους σίγουρα δε θα αλλάξουν γνώμη, ιδιαίτερα μετά από τα δεκάδες ειρωνικά σχόλια εναντίον τους που εκτόξευσα παραπάνω, και εκείνοι που συμφωνούν μαζί μου θα εξακολουθήσουν να συμφωνούν μαζί μου. Αλλά πριν σας αφήσω, ας εκφράσω μια επιπλέον σκέψη:

Δυστυχώς, για να είναι αποτελεσματική η ανοσία του κοινωνικού συνόλου ενάντια στις μεταδοτικές ασθένειες, αρκεί ένα 80% του πληθυσμού να έχει εμβολιαστεί. Λέω δυστυχώς, γιατί όσοι ξέρουν πέντε πράγματα από στατιστική θα γνωρίζουν ότι οι μισοί άνθρωποι είναι λιγότερο ευφυείς από το μέσο όρο (και μαντέψτε τι ποσοστό ανθρώπων πιστεύουν ότι είναι περισσότερο ευφυείς από το μέσο όρο; Σωστά μαντέψατε!). Αλλά από την άλλη, δεν είναι οι λιγότερο ευφυείς που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Είναι εκείνοι που πιστεύουν στην δυνατότητά τους να ενημερώνονται και να κρίνουν, είναι εκείνοι που είναι σίγουροι και έχουν αυτοπεποίθηση και είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μορφωμένοι και καταρτισμένοι στο αντικείμενό τους.

Ναι, αγαπητοί μου, η εξυπνάδα μπορεί να είναι φόλα: όταν νομίζεις ότι είσαι πιο έξυπνος από τους ειδικούς.

Πηγή: http://engamovios.wordpress.com/

by antichainletter