Η νίκη της επιστήμης

Όπως ξέρετε όσοι διαβάζετε αυτό το site, είμαι μεγάλος θαυμαστής της επιστήμης. Όχι μόνο πιστεύω πως είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλάβουμε τον κόσμο γύρω μας, αλλά θυμώνω με αυτούς που είτε την αμφισβητούν προκειμένου να “σπρώξουν” τις δικές τους θεωρίες, είτε την παραποιούν ώστε να ταιριάξει με τα πιστεύω τους.

Λίγο έως πολύ σχεδόν όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάνομαι εδώ ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες. Για παράδειγμα, οι διάφορες συνωμοσίες είτε απορρίπτουν την επιστήμη και επιμένουν πως ο άνθρωπος γεννήθηκε πριν 6.000 χρόνια, όπως κάνει η θρησκεία, είτε την παραποιούν και μας λένε πως τα ίχνη των αεροπλάνων είναι δηλητήρια ή πως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι θανατηφόρα.

Στην τελευταία κατηγορία ανήκει η Food Babe, μια μπλογκερ που γράφει περί διατροφής και ξέρει τόσα πολλά για το ζήτημα, όσα και η πεντάχρονη κόρη μου για αστροφυσική. Σε κάθε της άρθρο η Food Babe εκτίθεται αλλά δεν το ξέρει γιατί ζει στον κόσμο της.

Πρόσφατα, ανακαλύφθηκε στο site της ένα άρθρο που είχε γράψει το 2011 και δείχνει όλο το μεγαλείο της άγνοιάς της αλλά και το γιγαντισμό του εγώ της που την κάνει ειδική, όχι μόνο στα διατροφικά θέματα, αλλά ακόμα και σε αυτά που αφορούν τα αεροπλάνα.

Σκέφτηκα να αφιερώσω ένα άρθρο σε αυτή την ιστορία, αλλά αποφάσισα πως δεν της αξίζει. Μόλις η Food Babe κατάλαβε πως το άρθρο της έγινε διάσημο και όλοι γελάνε με αυτά που γράφει, αμέσως το κατέβασε, όπως κάνουν όλοι όσοι δεν έχουν σοβαρά, λογικά επιχειρήματα βασισμένα σε επιστημονικές έρευνες, αλλά γράφουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι. Ευτυχώς για εμάς, αλλά δυστυχώς για τη Food Babe, ότι ανεβαίνει στο internet παραμένει εκεί για πάντα και έτσι έχουν κυκλοφορήσει πολλά αντίγραφα του άρθρου. Μπορείτε να το βρείτε εδώ, αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε τα σχόλια των πιλότων και των ανθρώπων που ξέρουν λίγα παραπάνω πράγματα από αυτή σχετικά με τα αεροπλάνα, τη φυσική και την ατμόσφαιρα. Εγγυημένο γέλιο!

Αυτό όμως που με προβληματίζει τον τελευταίο καιρό είναι πως άτομα σαν την Food Babe χαίρουν εκτίμησης από χιλιάδες άλλους οι οποίοι ακολουθούν τις προσταγές της κατά γράμμα (κατά τ’ άλλα εμείς είμαστε τα πρόβατα) και δεν υπάρχει μια Food Babe, υπάρχουν χιλιάδες “πειραγμένα” άτομα που προτείνουν από την άρνηση των εμβολίων, μέχρι την κατάρριψη των αεροπλάνων που τους ψεκάζουν. Για αρκετό καιρό ένιωθα πως η μάχη κόντρα στην άγνοια, την τρομολαγνεία και την ηλιθιότητα θα χαθεί, αν δεν έχει ήδη χαθεί, και με “πήρε από κάτω”.

Σταδιακά όμως επανήλθα και αυτό έγινε διότι θυμήθηκα πως μέχρι σήμερα, σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, η επιστήμη δεν έχει χάσει καμία μάχη.

Από την εποχή που η Καθολική Εκκλησία απείλησε τον Γαλιλαίο με θάνατο για τις ηλιοκεντρικές του θεωρίες, μέχρι και τον Δαρβίνο που βρήκε απέναντί του σχεδόν όλο τον πολιτισμένο κόσμο, η επιστήμη έχει κάθε φορά κερδίσει τη μάχη. Μερικές φορές η νίκη έρχεται γρήγορα, άλλες έρχεται με καθυστέρηση, αλλά πάντα έρχεται.

Η επιστήμη νικά επειδή έχει με το μέρος της τα ψυχρά και αλύγιστα δεδομένα που προκύπτουν από έρευνες. Έρευνες που, αν γίνουν με επιστημονικό τρόπο, θα δίνουν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα, όποιος και αν τις κάνει, ότι ατζέντα και αν έχει. Έρευνες που σταδιακά γίνονται αποδεκτές από όλη την επιστημονική κοινότητα, όχι γιατί τους συμφέρει, αλλά γιατί τα σωστά αποτελέσματα προάγουν την επιστήμη, εξηγούν νέα φαινόμενα, κάνουν επιτυχημένες προβλέψεις και ταιριάζουν με τον κόσμο στον οποίο ζούμε.

Αυτός είναι και ο λόγος που άτομα σαν τη Food Babe και κάθε Food Babe που υπάρχει εκεί έξω, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν στην αφάνεια από όπου ήρθαν. Γιατί μπορεί να έχουν μαζέψει ακόλουθους οι οποίοι τους πληρώνουν αδρά για να κάνουν κακό στον εαυτό τους, αλλά ταυτοχρόνως έχουν αρχίσει να αποκτούν και αντίπαλους! Άνθρωπους που έχουν περάσει χρόνια σε πανεπιστήμια, έχουν τρίψει δεκάδες παντελόνια στα θρανία, έχουν αφιερώσει χιλιάδες ώρες σκυμμένοι πάνω από βιβλία για να μάθουν την επιστήμη που μια Food Babe διαστρεβλώνει σε κάθε της πρόταση. Αυτοί οι άνθρωποι αργούν αλλά τελικά αντιδρούν. Έτσι λοιπόν έχουμε πλέον πολλές σελίδες του Facebook αφιερωμένες στην κατάρριψη των ιδεών της Food Babe ή στη γελοιοποίησή τους. Σελίδες σατιρικές για τους αεροψεκασμούς, τους Ιλουμινάτι και τις συνωμοσίες των ερπετόμορφων. Σελίδες που ξεκίνησαν από άτομα με λογικά επιχειρήματα και αρκετές γνώσεις για να καταρρίψουν αυτές τις θεωρίες.

Παράλληλα έχουμε επιστήμονες που πλέον μιλούν ανοικτά για τα λάθη που συνεχώς κάνει η Food Babe, άρθρα σε σοβαρά έντυπα που την ξεσκεπάζουν για αυτό που είναι και ομάδες ανθρώπων που πλέον μιλάνε ανοικτά για τη παραπληροφόρηση.

Η αντίδραση όλων των Food Babe βέβαια είναι, είτε να σβήνουν τα σχόλια αν αυτά είναι στο Facebook, γιατί στο Twitter δεν μπορούν, είτε να βάζουν τα δάχτυλα στα αυτιά και να αρχίσουν να φωνάζουν “λαλαλαλαλαλαλαλαλα” ώστε να είναι σίγουροι πως δεν άκουσαν αυτό που τους λένε.

Με κάθε άρθρο μιας Food Babe ο λάκκος γίνεται βαθύτερος, η άγνοια αποκαλύπτεται και ο κόσμος καταλαβαίνει καλύτερα.

Η επιστήμη είναι πάντα πιο αργή από την ψευδοεπιστήμη και ο λόγος είναι πως ο δρόμος που ακολουθεί είναι γεμάτος εμπόδια. Λάθη βέβαια γίνονται, συνεχώς. Αλλά είναι θέμα χρόνου να διορθωθούν και να προχωρήσουμε ξανά προς τα εμπρός. Αργά ή γρήγορα η επιστήμη προλαβαίνει τους ψευδοεπιστήμονες γιατί αυτοί δεν εξελίσσονται, δεν αλλάζουν και δεν βελτιώνονται. Υπερασπίζονται τα πιστεύω τους με πάθος θρησκευτικό, και όπως η θρησκεία που δεν έχει αλλάξει εδώ και χιλιάδες χρόνια, έτσι και αυτοί τελικά γίνονται απολιθώματα μιας άλλης ξεπερασμένης εποχής με ένα κοινό που συνεχώς μειώνεται και παύει να τους δίνει σημασία.

Έτσι λοιπόν όλοι οι αρνητές των εμβολίων, όλοι οι ψεκασμένοι, όλοι οι ακτιβιστές που καίνε σοδειές, όλοι αυτοί που κάνουν κλύσματα καφέ για να γιατρέψουν τον καρκίνο, αργά ή γρήγορα θα περάσουν στο παρελθόν όπου και ανήκουν και η ανθρωπότητα θα προχωρήσει σε νέους ορίζοντες χωρίς αυτούς.

Θα έρθουν βέβαια νέες Food Babes. Θα εμφανιστούν νέοι τσαρλατάνοι. Είναι αναπόφευκτο. Είναι μέρος της φύσης μας. Αλλά και αυτοί, όπως και οι πρόγονοί τους, θα χαθούν στη σκόνη της επιστήμης και της προόδου.

Η μάχη λοιπόν δεν έχει χαθεί, αντιθέτως, είναι βέβαιο πως θα κερδίσουμε, αρκεί να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε τη λογική, τα επιστημονικά επιχειρήματα και να αμφισβητούμε τα πάντα, πρώτο και καλύτερο τον εαυτό μας. Αυτή είναι η επιστήμη. Αμφισβήτηση μέχρι τα δεδομένα να δείξουν προς κάποια κατεύθυνση και τότε πάμε προς τα εκεί.

Ο δρόμος αυτός είναι αργός, με στροφές, παγίδες και θα κάνουμε και αρκετά λάθη. Αλλά αυτός είναι που μας έφερε εδώ που ήμαστε σήμερα και μας έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε αρρώστιες που μέχρι πρόσφατα μας σκότωναν χωρίς σταματημό, αλλά και να μας στείλει στο φεγγάρι.

Ή μήπως πιστεύετε πως μια Food Babe έχει μεγαλύτερη δύναμη από ολόκληρη τη Καθολική Εκκλησία;

Καλημέρα σε όλους!

Greek Skeptic