Καταρρίπτεται – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ! Φίδια… δηλητήριο στη Μεγαλόπολη

Ξαφνικά, ακούγεται μία φασαρία και βλέπω τα τρία από τα τέσσερα σκυλιά να φέρνουν γύρα κάτι στα χορτάρια και να το γαυγίζουν. Αλλοτε μουντάρουν και περισσότερο οπισθοχωρούν. Κάνουν να το αρπάξουν, αλλά το φοβούνται! Τρέχουμε προς το σημείο, και τι να δούμε…

Ενα τεράστιο φίδι που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Να σηκώνεται όρθιο, να σφυρίζει και να βγάζει τη γλώσσα. Ενα φίδι με τριγωνικό κεφάλι και φολίδες γκρι και μαύρες. Είναι πάνω από δύο μέτρα μήκος και χοντρό σαν μπράτσο.

Ο πεθερός μου, έμπειρος με τα φίδια, αρπάζει ένα δεκριάνι και το τρυπάει στη μέση. Αγκαλιάζει το σίδερο και κάνει κόμπο σαν τη σμέρνα για να απελευθερωθεί. Ενα φίδι που στην αρχή το πέρασα για σφιγκτήρα. Κάποιο δενδρόβιο φίδι, κάτι σαν τη δεντρογαλιά τη δική μας. Το βράδυ στο ίντερνετ βρήκα το φίδι.

Απελευθερώσεις…
Η φωτογραφία ήταν ίδια απολύτως με τη φωτογραφία του φιδιού Αcanthophis. Ιδιο κεφάλι, ίδιες αποχρώσεις του κεφαλιού και του κορμού, ίδιες πολυγωνικές φολίδες στο δέρμα του. Σίγουρα τέτοιο φίδι δεν υπάρχει στα μέρη μας.
Το πώς βρέθηκε αυτό το φίδι στη Μεγαλόπολη είναι άγνωστο.
Πολλά ακούγονται για φυσιολάτρες ? οικολογούντες που ενδιαφέρονται για τη φύση και την προτιμούν στην αρχέγονη μορφή της, απείραχτη από τον πολιτισμό και τους βάρβαρους ανθρώπους, ότι απελευθέρωσαν στο παρελθόν και συνεχίζουν να απελευθερώνουν άγνωστα στην Ελλάδα, αλλά δηλητηριώδη, φίδια.

Πριν από δύο μήνες είχα συναντήσει μία οχιά κερασφόρο (με κέρατα) που είναι πολύ σπάνια στα μέρη μας.

Φυσικά, της έκοψα το κεφάλι με μία τουφεκιά, γιατί την είχανε πάρει χαμπάρι τα σκυλιά και ετοιμάζονταν να μπουν σε έναν επικίνδυνο και άνισο αγώνα. Το τι μπορεί να συμβεί αν ένα τέτοιο φίδι βρεθεί στον δρόμο ενός γεωργού, κτηνοτρόφου, κυνηγού, μελισσοκόμου είναι κάτι που δεν έχουν σκεφτεί αυτοί οι ανεγκέφαλοι που τα απελευθέρωσαν.

Θα πρέπει να τονίσουμε στους φίλους κυνηγούς ότι το φίδι δεν συμπεριφερόταν σαν τα δικά μας φίδια. Δεν προσπαθούσε να κρυφτεί, να διαφύγει, να γλιτώσει. Ηταν άκρως επιθετικό. Σφύριζε, στεκόταν κουλουριαστό με ψηλά το κεφάλι και προσπαθούσε να δαγκώσει.

Ας ελπίσουμε ο καλός Θεός της Ελλάδας να μας λυπηθεί και να μας σώσει από τους νεόκοπους προστάτες της φύσης…

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

Ενα γένος εξαιρετικά δηλητηριωδών φιδιών. Η κοινή τους ονομασία;; «death adders». Ζουν στη Αυστραλία, στη Νέα Γουινέα και τα κοντινά νησιά και είναι από τα πιο δηλητηριώδη φίδια στον κόσμο.

Το όνομα του γένους προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «άκανθος» και «όφις», που αναφέρονται στη ράχη του φιδιού.

Το δάγκωμα από ένα death adder προκαλεί παράλυση στην αρχή και μπορεί να προκαλέσει το θάνατο σε μόλις έξι ώρες.

Ο σύνδεσμος: http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23386&subid=2&pubid=64107071

Το κακό με αυτήν την ιστορία έχει παραγίνει πλέον. “Άρθρο” στο ένθετο “Κυνήγι” του Έθνους περιγράφει μια ιστορία θανάτωσης ενός Νερόφιδου (Natrix natrix) με φωτογραφίες και γράφει ότι το φίδι ήταν ξενική θανατηφόρα Οχιά που έχουν αμολήσει “φυσιολάτρες οικολογούντες”!

Μερικά ακόμα απαράδεκτα σημεία του κειμένου:
1. “Είναι πάνω από δύο μέτρα μήκος και χοντρό σαν μπράτσο…”.
Σε σύγκριση με το δικράνι φαίνεται ξεκάθαρα ότι το φίδι δεν ξεπερνάει το ένα μέτρο! Η 1η φωτογραφία είναι παραπλανητική λόγω προοπτικής (το έχουμε αναλύσει παλιότερα με παραδείγματα).

2.”Ο πεθερός μου, έμπειρος με τα φίδια, αρπάζει ένα δεκριάνι και το τρυπάει στη μέση…”.
Προφανώς μιλάμε για πολλή εμπειρία στη συγκεκριμένη ομάδα ζώων…

3.”…Φυσικά, της έκοψα το κεφάλι με μία τουφεκιά…”
Ότι κινείται σκοτώνεται γι’αυτούς τους ανθρώπους.

Πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτό το θέατρο του παραλόγου, δεν μπορεί μια εφημερίδα να δημοσιεύει τέτοια απαράδεκτα “άρθρα”, να παραπληροφορεί και να πανικοβάλει το κοινό. Και πρέπει επιτέλους κάποιος να ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ για τις παράνομες αυτές πράξεις εξόντωσης άγριων προστατευόμενων ζώων που διαφημίζονται θρασύτατα με ονοματεπώνυμα.

Τέλος, πρέπει οι κυνηγοί να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι ρυθμιστές της φύσης και ότι υπάρχουν ζώα στην ελληνική φύση για τα οποία δεν έχουν καμία ιδέα και δεν αρκεί μόνο να σπαταλάς πολλές ώρες στο πεδίο σκοτώνοντας, αλλά χρειάζεται να ασχοληθείς πραγματικά και να τα μελετήσεις για να τα μάθεις. Ό,τι δεν αναγνωρίζεται από εσάς κύριοι δεν πάει να πει ότι δεν υπήρχε εκεί πολύ πριν ακόμα εμφανιστεί ο ίδιος ο άνθρωπος.