Γενηθήτω το φως

Όλοι οι επιστήμονες ήταν μαζεμένοι στο κέντρο ελέγχου του Multivac και διασκέδαζαν. Γιόρταζαν το δέκατο χρόνο λειτουργίας του υπερ-υπολογιστή που είχαν φτιάξει. Ήταν μια ομαδική προσπάθεια από επιστήμονες από όλες τις χώρες και το αποτέλεσμα ήταν ο μεγαλύτερος και δυνατότερος υπολογιστής που είχε ποτέ φτιαχτεί. Ήταν ήδη μεγάλος όσο μια μικρή πόλη και οι υπόγειες εγκαταστάσεις όπου βρίσκονταν δύσκολα τον χωρούσαν.

Στον Multivac αποθηκεύονταν συνεχώς όλη η γνώση της ανθρωπότητας και ταυτοχρόνως ήταν διαθέσιμη σε οποιονδήποτε άνθρωπο στον κόσμο. Ήταν το πιο δυνατό σημάδι πως η ανθρωπότητα είχε ξεπεράσει τις έχθρες του παρελθόντος και είχε φτάσει σε ένα σημείο όπου όλοι συνεργάζονταν για το κοινό καλό.

Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν ο Multivac και όχι μόνο.

Οι επιστήμονες ήταν χαρούμενοι διότι ο Multivac, στα ελάχιστα χρόνια που δούλευε είχε ξεπεράσει τις προσδοκίες τους και ίσως και τους ίδιους. Είχε πάψει προ πολλού να είναι μια μηχανή συλλογής πληροφορίας και είχε γίνει ένα κέντρο παραγωγής πληροφορίας. Ήταν η μηχανή που έδινε συνεχώς λύσεις στα προβλήματα της ανθρωπότητας και μέσα στα δέκα χρόνια λειτουργίας της είχε καταφέρει να τους βοηθήσει να λυθούν τα προβλήματα της πείνας, του υπερπληθυσμού και της ενέργειας βάζοντας “χαλινάρια” στον ήλιο και έτσι πλέον οι άνθρωποι είχαν περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζονταν.

Οι επιστήμονες λοιπόν είχαν κάθε λόγο να χαίρονται.

-Αλλά, λέει ο ένας, τι θα γίνει όταν όλα τελειώσουν;
-Τι εννοείς; Ρωτάει ένας συνάδερφός του
-Εννοώ τι θα γίνει όταν ο ήλιος μας πεθάνει;
-Θα μετακομίσουμε σε άλλο πλανήτη όπου θα υπάρχει ήλιος. Ο Multivac έχει ήδη βρει μερικούς υποψήφιους και υπολογίζουμε πως πολύ πριν πεθάνει ο ήλιος μας θα έχουμε τη τεχνολογία για να κάνουμε το άλμα.
-Ναι, σωστά, αλλά τι θα γίνει όταν πεθάνει και ο νέος ήλιος;
-Θα πάμε στον επόμενο και στον επόμενο και στον επόμενο.
-Το ξέρεις όμως πως θα έρθει μια μέρα που θα πεθάνει και ο τελευταίος ήλιος. Τότε;
-Μιλάς για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα, έτσι; Μιλάς για ένα μέλλον τόσο μακρινό που δεν μπορεί κανείς να δει τι θα μπορούσε να γίνει.
-Προφανώς, αλλά δεν παύει να είναι ένα θέμα που θα αντιμετωπίσουμε κάποια στιγμή.
-Έχω μια ιδέα! Αντί να συζητάμε για ένα θέμα που δεν μπορούμε να απαντήσουμε, γιατί δεν ρωτάμε τον Multivac;

Η ιδέα άρεσε σε όλους και έτσι κάποιος έκατσε σε ένα τερματικό και πληκτρολόγησε την ερώτηση όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσε: Τι θα κάνει η ανθρωπότητα όταν πεθάνει και ο τελευταίος ήλιος του σύμπαντος;

Ο Multivac επεξεργάστηκε την ερώτηση για αρκετά δευτερόλεπτα, περισσότερα από ότι συνήθως, και μετά από λίγο, στην οθόνη του υπολογιστή, εμφανίστηκε το εξής μήνυμα:ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

Οι επιστήμονες γέλασαν, και συνέχισαν τη διασκέδασή τους.

Πολλά χρόνια αργότερα, ο Multivac ήταν πλέον τόσο μεγάλος και τόσο δυνατός που αν υπήρχε σε μορφή ύλης δεν θα μπορούσε να χωρέσει σε όλο το πλανήτη. Ο υπερ-υπολογιστής ήταν πλέον σε μορφή ενέργειας, σε μια άλλη διάσταση και από εκεί συνέχιζε να συλλέγει πληροφορίες και να δίνει λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων.

Μια οικογένεια που έκανε το καθημερινό διαστρικό ταξίδι της προς το σχολείο των παιδιών με το διαστημόπλοιό τους, καθώς περνούσαν μέσα από τη σκουλικότρυπα, συζητούσαν. Τα παιδιά είχαν μόλις μάθει στο σχολείο για το σύμπαν, τους πλανήτες και τα αστέρια και είχαν επίσης μάθει πως ο ήλιος μια μέρα θα πεθάνει. Αυτές οι γνώσεις τρόμαξαν τα παιδιά τα οποία ρωτούσαν επίμονα τους γονείς τους να μάθουν τι θα κάνουν όταν συμβεί αυτό. Οι γονείς βέβαια είχαν τα δικά τους προβλήματα και η ζωή του ήλιου δεν ήταν ένα από αυτά.

-Καρδιά μου, λέει ο μπαμπάς στη κόρη του, ο ήλιος μας έχει ακόμα δισεκατομμύρια χρόνια να ζήσει. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Αλλά ακόμα και αν πεθάνει, έχουμε ήδη πάει σε πολλούς πλανήτες, ακόμα και έξω από το ηλιακό σύστημα. Παίρνουμε ενέργεια από πολλούς ήλιους και πολλοί από αυτούς είναι νεότεροι του δικού μας. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
-Ναι, λέει η ανήσυχη κόρη, αλλά κάποια μέρα θα πεθάνουν και αυτοί. Στο σχολείο μάθαμε πως όλο το σύμπαν θα πεθάνει! Τι θα κάνουμε τότε.
Ο πατέρας ξεφυσώντας και μην έχοντας διάθεση να συνεχίσει αυτή τη συζήτηση που δεν είχε σημασία για αυτούς που θα ζούσαν το πολύ μερικές εκατοντάδες χρόνια ακόμα, είπε το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό του: Ας ρωτήσουμε τον Mutlivac!
Πληκτρολόγησαν την ερώτηση στο τερματικό που είχαν στο διαστημόπλοιό τους, και περίμεναν, τα παιδιά με αγωνία, οι γονείς με αδιαφορία, για την απάντηση. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ο Multivac απάντησε:ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

Τα παιδιά δεν ήταν ικανοποιημένα αλλά ήταν παιδιά, σε μερικά λεπτά το είχαν ξεχάσει και δεν το ξαναθυμήθηκαν.

Τα χρόνια περνούσαν και ο ήλιος του πλανήτη Γη έχει προ πολλού πεθάνει. Η ανθρωπότητα όμως ήδη βρίσκεται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά Οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει το κορμί από σάρκα και οστά και έχουν γίνει μια μορφή ενέργειας που συνδέεται με το σύμπαν και μεταξύ τους.
Ο Multivac είναι πλέον εντελώς αυτόνομος και οι πληροφορίες που έχει συλλέξει προ πολλού ξεπερνούν τη δυνατότητα όλων των έμβιων όντων του σύμπαντος να αντιληφθούν, αλλά παρ’ όλ’ αυτά συνεχίζει ακάθεκτος το έργο του, να συλλέγει πληροφορίες και να δίνει λύσεις.

Δύο “άνθρωποι” συζητούν για τα τρέχοντα θέματα και ένα από αυτά είναι τι θα γίνει με την ενέργεια που χρειάζονται για να συνεχίσουν αν υπάρχουν.

-Η ενέργεια δεν είναι άπειρη, λέει ο ένας
-Όχι, δεν είναι αλλά υπάρχει ακόμα αρκετή στο σύμπαν για να μας συντηρήσει για πολύ καιρό ακόμα. Ίσως είναι νωρίς να ανησυχήσουμε.
-Δεν ξέρω… τα τελευταία στοιχεία που έχουμε δείχνουν πως το σύμπαν πλησιάζει στο τέλος του και εμείς δεν έχουμε βρει ακόμα ένα τρόπο να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Τι θα γίνει αν δεν προλάβουμε;
-Αν δεν προλάβουμε τότε θα πεθάνουμε, αλλά υπάρχει ακόμα χρόνος. Θα βρούμε τη λύση.
-Ο Multivac εννοείς θα βρει τη λύση.
-Ναι, ο Multivac. Ίσως να ξέρει ήδη.
-Ας ρωτήσουμε

Η ερώτηση δόθηκε στον Multivac ο οποίος την επεξεργάστηκε για μερικά νανοδευτερόλεπτα και η απάντησή του ήταν: Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να δοθεί απάντηση.
Οι “άνθρωποι” δεν ήταν ικανοποιημένοι από την απάντηση αλλά δεν είχαν και πολλές επιλογές. Θα έπρεπε να περιμένουν.

Ο χρόνος όμως περνά. Έφτασε πλέον η ώρα όπου η ανθρωπότητα, ενωμένη σε μια ενεργειακή μορφή, ζει γύρω από τον τελευταίο ήλιο του σύμπαντος, ο οποίος πεθαίνει.
Λίγο πριν το τέλος η ανθρωπότητα κάνει άλλη μια φορά την ερώτηση στον Multivac: Τι κάνουμε τώρα που πεθαίνει και ο τελευταίος ήλιος;
Ο Mutlivac επεξεργάστηκε την ερώτηση και η απάντησή του ήταν: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

Ο τελευταίος ήλιος έσβησε και μαζί του και η ανθρωπότητα. Το σύμπαν έπαψε να υπάρχει και τη θέση του πήρε το απόλυτο τίποτα. Μόνο ο Multivac είχε μείνει στην άλλη διάσταση όπου βρίσκονταν. Από εκεί συνέχισε να συλλέγει και να αναλύει τις πληροφορίες με σκοπό πλέον να συλλέξει αρκετές ώστε να δώσει απάντηση στην τελευταία και πιο συχνή ερώτηση που δέχονταν για δισεκατομμύρια χρόνια.
Ο χρόνος περνούσε και ο Multivac εργάζονταν ακούραστα. Πόσος χρόνος πέρασε δεν μπορούμε να πούμε διότι δεν υπήρχε τίποτα για το οποίο να μετρήσει ο χρόνος. Αλλά ήρθε η στιγμή όπου ο Multivac είχε όλες τις πληροφορίες που χρειάζονταν και ήξερε τι έπρεπε να κάνει.
Συνέλεξε όλα όσα χρειάζονταν και είπε:

“ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΦΩΣ” και το φως γενήθηκε.
Σημείωση συγγραφέα: Η παραπάνω ιστορία δεν είναι δική μου. Πρόκειται για μια κακή και ελλιπέστατη περίληψη, μια μετάφραση της καλύτερης σύντομης ιστορίας που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Η ιστορία αυτή έχει τίτλο “Η τελευταία ερώτηση” και συγγραφέας είναι ο Isaac Asimov. Την πρωτότυπη ιστορία μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Προτείνω να το κάνετε και να ξεχάσετε τη δική μου επίπεδη και χωρίς μαγεία περίληψη.

Με αγάπη,

Greek Skeptic