Ποιοι είναι οι πιο πιθανοί επιζώντες ενός πυρηνικού πολέμου;

Οι κατσαρίδες είναι η λάθος απάντηση.

Ο λόγος που τόσο πολλοί από μας εμμένουν στην άποψη ότι οι κατσαρίδες είναι άτρωτες αποτελεί από μόνος του ένα ενδιαφέρον θέμα προς έρευνα.

Οι κατσαρίδες υπάρχουν στον πλανήτη πολύ περισσότερο καιρό από μας (περίπου 280 εκατομμύρια χρόνια) και είναι μισητές σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς θεωρούνται φορείς δύσκολα αντιμετωπίσιμων ασθενειών. Μπορούν να ζήσουν για μία εβδομάδα χωρίς κεφάλι, ωστόσο δεν είναι ανίκητες. Γνωρίζουμε από το 1959, όταν δημοσιεύθηκε η καινοτόμος έρευνα των γιατρών Γουόρτον και Γουόρτον, ότι οι κατσαρίδες είναι από τα πρώτα έντομα που θα πεθάνουν σε έναν πυρηνικό πόλεμο.

Οι δύο επιστήμονες εξέθεσαν μια σειρά από έντομα σε διαφορετικά ποσά ακτινοβολίας (με μονάδα μέτρησης το ραντ) και βρήκαν ότι ενώ ο άνθρωπος πεθαίνει αν εκτεθεί σε 1.000 ραντ, η κατσαρίδα πεθαίνει με έκθεση σε 20.000 ραντ, η μύγα της Μεσογείου με έκθεση σε 64.000   ραντ και η παρασιτική σφήκα με έκθεση σε 180.000 ραντ.

Από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, το πιο ανθεκτικό είναι το βακτήριο Deinococcus radiodurans, το οποίο αντέχει στο εξωφρενικό ποσό ακτινοβολίας του 1,5 εκατομμυρίων ραντ, εκτός αν είναι παγωμένο- τότε η ανθεκτικότητά του διπλασιάζεται.

Το βακτήριο αυτό -οι μελετητές του το έχουν ονομάσει χαϊδευτικά «Κόναν, το Βακτήριο»- είναι ροζ και μυρίζει σαν σάπιο λάχανο. Ανακαλύφθηκε ενώ αναπτυσσόταν ανενόχλητο σε μια κονσέρβα κρέατος που είχε βομβαρδιστεί προηγουμένως με ακτινοβολία.

Μέχρι σήμερα το συγκεκριμένο βακτήριο έχει βρεθεί στα περιττώματα ελέφαντα και λάμα, στο ακτινοβολημένο κρέας ψαριού και πάπιας, ακόμη και σε γρανίτη από την Ανταρκτική.

Η ανθεκτικότητα του Κόναν στην ακτινοβολία και το ψύχος, σε συνδυασμό με την ικανότητά του να διατηρεί το DNA του αναλλοίωτο υπ’ αυτές τις ακραίες συνθήκες, έχει κάνει τους επιστήμονες της NASA να πιστεύουν ότι το βακτήριο αυτό ίσως αποτελεί το κλειδί για την ανακάλυψη ζωής στον Άρη.

Πληροφορίες από “το βιβλίο της ολικής άγνοιας” των Τζον Λουντ & Τζον Μίτσινσον.

Mπορείτε επίσης να διαβάσετε και το σχετικό, απολαυστικό, άρθρο του φίλου Γελωτοποιού

Γιώργος Γ. – Antichainletter