Για τους τζιχαντιστές που δήθεν τρέμουν τους Έλληνες

Μια νέα version παλαιότερης μούφας (που είχαμε γράψει εδώ”Μάθετε τι λέει το κοράνι για τους Έλληνες!“) γέμισε και πάλι – με άλλο τίτλο αυτή τη φορά- τους τοίχους μας. Διαβάστε την κατάρριψή της από το Νίκο Σαραντάκο:

Μια νέα μπαρούφα διατρέχει με ταχύτητα πυρκαγιάς σε ξερά χόρτα το ελληνόφωνο Διαδίκτυο : ένα κειμενάκι που υποστηρίζει ότι οι λέξεις Κοράνι, Αλλάχ, Μωάμεθ (και άλλες) είναι ελληνικές, και που έχει τίτλο «ΔΕΙΤΕ γιατί οι Τζιχαντιστές φοβούνται όταν ακούνε «ΕΛΛΗΝΕΣ»! Τι λέει το Κοράνι για τους Ελληνες«. (Παράδειγμα, αλλά δεν είναι ανάγκη να κλικάρετε).

Μέσα στις τρεις τελευταίες μέρες, μου έχουν στείλει το κειμενάκι ίσαμε δέκα φίλοι, δηλαδή μου έχουν στείλει λινκ προς ιστότοπους που το αναδημοσιεύουν, πανομοιότυπο, αν εξαιρέσουμε ότι το δεύτερο ρήμα του τίτλου αλλάζει σε μερικές αναδημοσιεύσεις, που άλλες θέλουν τους Τζιχαντιστές να «τρέμουν» όταν ακούνε Έλληνες, κι άλλες, πιο δύσοσμες, να «χέζονται», με το συμπάθιο.

Συνήθως οι φίλοι που μου το στέλνουν, μου λένε «έχεις ασχοληθεί με αυτό;» και τους στέλνω ένα παλιότερο άρθρο που είχα γράψει για το θέμα. Ωστόσο, ένας φίλος με παρότρυνε να γράψω κάτι, ενώ ένας άλλος φίλος, αξιοσέβαστος φιλόλογος να προσθέσω, μου το έστειλε ασχολίαστο -οπότε κρίνω πως δεν είναι άσκοπο να αναδημοσιεύσω κομμάτια από το παλιό μου άρθρο.

Το κειμενάκι για το οποίο σας έλεγα, μετά τον τίτλο, έχει ως εξής:

Θα προσέξατε ίσως ότι ο τίτλος (Δείτε γιατί οι τζιχαντιστές τρέμουν όταν ακούνε Έλληνες) είναι ελαφρώς άσχετος με το περιεχόμενο. Αυτό οφείλεται απλούστατα στο ότι το κυρίως κείμενο προϋπήρχε, κυκλοφορεί από το 2009. Συγγραφέας του είναι ο καθηγητής της Παντείου Σταύρος Θεοφανίδης, οικονομολόγος, ο οποίος στις ελεύθερες ώρες του το έχει βάλει στόχο να βγάλει ελληνικές όλες τις λέξεις όλων των γλωσσών του κόσμου. Αφού ξεμπέρδεψε με τις αγγλικές, πέρασε στις αραβικές λέξεις, δημοσιεύοντας ένα κάπως εκτενέστερο κείμενο στην Ελευθεροτυπία το 2009, στο οποίο είχα απαντήσει εδώ, στο παλιό μου άρθρο.

Τώρα που χτύπησαν οι τζιχαντιστές στο Παρίσι, κάποιος ηλίθιος πήρε το παλιό κείμενο του Θεοφανίδη, έκοψε όλα τα αυτοδιαφημιστικά του κ. καθηγητή, καθώς και το όνομά του, άλλαξε λίγο και τη σειρά των παραγράφων, έβαλε και τον τίτλο «Οι τζιχαντιστές τρέμουν τους Έλληνες» και το αμόλησε στο Διαδίκτυο, και από προχτές έχει αναπαραχθεί από εκατοντάδες ιστολόγια και ιστότοπους αποδεικνύοντας ότι η βλακεία διαδίδεται με ταχύτητα που προσεγγίζει την ταχύτητα του φωτός.

Φυσικά, όλες οι ετυμολογίες που προτείνονται είναι εντελώς ανυπόστατες.

Το Κοράνι δεν προέρχεται από το (δήθεν ιερό) ρήμα «κορέω» αλλά λέγεται στα αραβικά , Qur’ an και είναι ρηματικό ουσιαστικό του qara`a (διαβάζω, απαγγέλλω).

Ο Αλλάχ Allah προέρχεται απο το al (άρθρο) Ilah, που είναι ένα όνομα του θεού, συγγενικό με το εβραϊκό Ελοχίμ.

Ο Μωάμεθ δεν έχει καμιά σχέση με την ελληνική λέξη «μεγάθυμος». Το αραβικό Muhammad σημαίνει αινετός, αξιοΰμνητος, και είναι μετοχή αορίστου του ρήματος hamada ή κάπως έτσι που θα πει υμνώ.

Όσο για τη Σούρα, που μας λένε ότι παράγεται από το ελλ. σειρά, είναι αραβική λέξη που σημαίνει «βήμα, βαθμός» και πιθανώς είναι δάνειο από τα εβραϊκά. Υπάρχει βέβαια και ελληνική λέξη «σούρα», αλλά σημαίνει άλλο πράγμα 🙂

Το μόνο που είναι κάπως σωστό σε αυτό το κειμενάκι είναι ότι πράγματι υπάρχει σούρα του Κορανίου, η ΧΧΧ, με τίτλο «Οι Ρωμαίοι» (Αρ-Ρουμ) που εννοεί τους Βυζαντινούς της εποχής του Ηρακλείου. Ήταν ο πόλεμος με τους Πέρσες, όπου ο Μωάμεθ συμπαθούσε περισσότερο τους Χριστιανούς παρά τους Ζωροαστριστές.

Στα αγγλικά, οι πρώτοι πέντε στίχοι της σούρας αυτής είναι:

[30:1] Alif. Lam. Mim.
[30:2]The Romans have been defeated
[30:3] In the nearer land, and they, after their defeat will be victorious
[30:4] Within ten years – Allah’s is the command in the former case and in the latter – and in that day believers will rejoice
[30:5] In Allah’s help to victory. He helpeth to victory whom He will. He is the Mighty, the Merciful.

Οι Ρουμ βεβαίως, οι Ρωμαίοι, αλλά ας δεχτούμε πως ισχύει και για τους παλαιότερους και νεότερους Έλληνες. Και πάλι όμως η μετάφραση στο μυθούργημα είναι δημιουργική, αφού προσθέτει ότι οι Έλληνες «πάντα» θα νικούν -και βάζει και σε παρένθεση τη φιοριτούρα για τον πολιτισμό, που δεν είναι βέβαια του Μωάμεθ αλλά προσθήκη του κ. Θεοφανίδη.

Οπότε, πολύ φοβάμαι ότι οι τζιχαντιστές δεν τρέμουν όταν ακούνε το όνομα «Έλληνες» και όχι μόνο επειδή το «γιουνάνι» δεν είναι ίδιο με το «ρουμ» που έχει το Κοράνι. Έχει όμως γούστο το μυαλό του Ελληναρά, που σε οποιοδήποτε γεγονός συνταράζει τη διεθνή επικαιρότητα, πρέπει οπωσδήποτε να βρει και να κολλήσει κάτι που να δοξάζει τους Έλληνες. Σκάει το μεγάλο σκάνδαλο της Φολκσβάγκεν, ο Ελληναράς βρίσκει ότι μια Ελληνίδα ερευνήτρια το έφερε στην επιφάνεια (δεν ισχύει). Γίνεται το μακελειό στο Παρίσι, ο δικός μας φαντάζεται ότι οι τζιχαντιστές τρέμουν τους Έλληνες. Απελπιστικό καταντάει…

ΥΓ
Παρόλο που δεν περιλαμβάνεται στο μυθοκειμενάκι, θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα δεοντολογικό, ας πούμε, θέμα που υπήρχε στην αρχική μορφή του κειμένου, αυτήν που την υπέγραφε ο κ. Σταύρος Θεοφανίδης.

Λέει στην αρχή του άρθρου:
Λίγοι γνωρίζουν ότι η ιερή λέξη «Κοράνιο» είναι ελληνικότατη και μάλιστα ομηρική*
Ο αστερίσκος παραπέμπει στην εξής υποσημείωση:
* (Βλ. το τελειότερο Λεξικό των Liddell-Scott «Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης», μετάφραση Α. Κωνσταντινίδου, τόμος 2, έκδοση. Ελληνικά Γράμματα, το λήμμα «κορέω»)

Τι συμπέρασμα βγάζει ο ανυποψίαστος αναγνώστης; Φυσικά ότι το εγνωσμένου κύρους Λεξικό Liddell-Scott, στο λήμμα «κορέω» τεκμηριώνει την ελληνική προέλευση της λέξης «Κοράνιο», όχι; Κι όμως, το λεξικό Liddell-Scott στο λήμμα αυτό γράφει μόνο τα εξής:

Όπως βλέπετε, καμιά αναφορά στο Κοράνιο, καμιά αναφορά σε ιερό ρήμα. Αντίθετα, έχει (και) αισχρή σημασία, λέει το λεξικό.

Αλλά από τους χιλιάδες που θα διαβάσουν το άρθρο, πόσοι θα έχουν την όρεξη και τη δυνατότητα να ψάξουν οι ίδιοι στο ΛίντελΣκοτ; Ένας; Δύο; Πέντε; Και πολλούς λέω. Οι άλλοι, βλέποντάς το τυπωμένο, θα αποκομίσουν την εντύπωση ότι το Κοράνι είναι ασφαλώς ελληνική λέξη «αφού το γράφει το Λίντελ Σκοτ», που το έχουν ακουστά για έγκυρο λεξικό (και είναι).

Δεν την βρίσκω πολύ επιστημονική αυτή τη μέθοδο, αν με ρωτάτε.

Πηγή: sarantakos