Αϊνστάιν: Έχουν οι νόμοι νομοθέτη ;

Ισχυρίζεται το δημοσίευμα ότι :

Ο νομπελίστας φυσικομαθηματικός Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955), απαντώντας σε γράμμα νεαρής μαθήτριας (η οποία τον ρωτούσε αν οι επιστήμονες προσεύχονται), της έγραψε ότι οποιοσδήποτε ασχολείται σοβαρά με την επιστήμη, καταλήγει στην εξής πεποίθηση:

Οι νόμοι του σύμπαντος αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένας Νους – ένα πνεύμα πολύ ανώτερο από το ανθρώπινο. Μπροστά του εμείς, με τις περιορισμένες δυνάμεις μας, θα πρέπει να αισθανόμαστε ταπεινοί. Για τον Αϊνστάιν όλα ήταν μαθηματικά. Καθόλου παράξενο λοιπόν που οδηγήθηκε τελικά σε ένα συμπέρασμα πίσω από το οποίο κρύβεται η απόλυτη, τετράγωνη, μαθηματική λογική: Εφόσον υπάρχουν νόμοι που διέπουν το παγκόσμιο στερέωμα, τότε υπάρχει και νομοθέτης.

ΨΕΥΔΕΣ

Η αλήθεια της ιστορίας είναι ότι ένα μικρό κορίτσι, από τη Νέα Υόρκη, με το όνομα Phyllis, έγραψε στον Αϊνστάιν ένα γράμμα το 1936, απευθύνοντάς του το ερώτημα “αν οι επιστήμονες προσεύχονται”

Το γράμμα (το οποίο μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο Dear Professor Einstein: Albert Einstein’s Letters to and from Children) έγραφε τα εξής:

Εκκλησία Riverside
19 Ιανουαρίου 1936

Αγαπητέ μου δρ. Αϊνστάιν,
Στην τάξη (του κατηχητικού;) προέκυψε η εξής ερώτηση: Προσεύχονται οι επιστήμονες; Το θέμα ξεκίνησε γιατί αναρωτηθήκαμε αν μπορούμε να πιστεύουμε ταυτόχρονα και στην επιστήμη και στη θρησκεία. Γράφουμε σε επιστήμονες και σε άλλους σπουδαίους ανθρώπους και προσπαθούμε να βρούμε απάντηση στην ερώτησή μας. Θα μας τιμούσατε ιδιαίτερα αν απαντούσατε στην ερώτησή μας: Προσεύχονται οι επιστήμονες και αν ναι, για τι πράγμα προσεύχονται; Είμαστε στην έκτη τάξη και η δασκάλα μας είναι η κυρία Ellis.

Με εκτίμηση
Phyllis

Στ αγγλικά:

The Riverside Church
January 19, 1936

My dear Dr. Einstein,
We have brought up the question: Do scientists pray? in our Sunday school class. It began by asking whether we could believe in both science and religion. We are writing to scientists and other important men, to try and have our own question answered. We will feel greatly honored if you will answer our question: Do scientists pray, and what do they pray for? We are in the sixth grade, Miss Ellis’s class.

Respectfully yours,
Phyllis

Η απάντηση που έδωσε μερικές μέρες μετά ο Αινστάιν ήταν η εξής: 

24 Ιανουαρίου 1936
Αγαπητή Phyllis,
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στην ερώτησή σου όσο πιο απλά μπορώ.

Αυτή είναι η απάντησή μου :
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι κάθε συμβάν, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρωπίνων σχέσεων, υπόκειται στους νόμους της φύσης. Επομένως, ένας επιστήμονας δεν μπορεί να έχει την τάση να πιστεύει ότι η πορεία των γεγονότων μπορεί να επηρεαστεί από την προσευχή, δηλαδή από μια υπερφυσικά εκδηλωμένη ευχή.

Ωστόσο, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η πραγματική γνώση μας για αυτές τις δυνάμεις είναι ατελής, άρα τελικά η πεποίθηση μας για την ύπαρξη ενός τελικού κι απόλυτου πνεύματος εναπόκειται σε ένα είδος πίστης. Τέτοιες πεποιθήσεις παραμένουν διάσπαρτες ακόμα και με τα τρέχοντα επιτεύγματα της επιστήμης. 

Παρόλα αυτά, οποιοσδήποτε εμπλέκεται σοβαρά με την επιστήμη αποκτά την πεποίθηση ότι κάποια δύναμη κυβερνά τους νόμους του σύμπαντος, μια δύναμη που είναι πολύ ανώτερη από τον άνθρωπο. Έτσι, η επιστήμη οδηγεί σε ένα θρησκευτικό συναίσθημα ειδικού τύπου, που είναι σίγουρα αρκετά διαφορετικό από τη θρησκευτικότητα κάποιου πιο αφελούς.

Με εγκάρδιους χαιρετισμούς
Ο δικός σου Α. Αϊνστάιν

Στ αγγλικά:

Dear Phyllis,

I will attempt to reply to your question as simply as I can. Here is my answer:

Scientists believe that every occurrence, including the affairs of human beings, is due to the laws of nature. Therefore a scientist cannot be inclined to believe that the course of events can be influenced by prayer, that is, by a supernaturally manifested wish.

However, we must concede that our actual knowledge of these forces is imperfect, so that in the end the belief in the existence of a final, ultimate spirit rests on a kind of faith. Such belief remains widespread even with the current achievements in science.

But also, everyone who is seriously involved in the pursuit of science becomes convinced that some spirit is manifest in the laws of the universe, one that is vastly superior to that of man. In this way the pursuit of science leads to a religious feeling of a special sort, which is surely quite different from the religiosity of someone more naive.

With cordial greetings,
your A. Einstein

Ο Αϊνστάιν είναι γνωστό ότι υπήρξε αγνωστικιστής. Σε χειρόγραφο σημείωμα του, έγραφε ότι: «Ο λόγος του Θεού είναι για μένα τίποτα περισσότερο από την έκφραση και προϊόν ανθρώπινων αδυναμιών, η Βίβλος μια συλλογή αξιότιμων, αλλά ακόμη πρωτόγονων μύθων που είναι εντούτοις αρκετά παιδαριώδεις» (δείτε ΕΔΩ) .

Η εμπειρία του μυστηρίου – ακόμα κι αν ήταν αναμεμειγμένη με φόβο – ήταν αυτή που προκάλεσε την θρησκεία. Η γνώση της ύπαρξης πραγμάτων στα οποία δεν μπορούμε να διεισδύσουμε, των εκδηλώσεων της βαθύτερης λογικής και της πιο αστραποβολούσας ομορφιάς , τα οποία είναι προσβάσιμα στη λογική μας στις πιο βασικές τους μορφές – είναι αυτή η γνώση και αυτό το συναίσθημα που συνιστούν την πραγματικά θρησκευτική συμπεριφορά· υπό αυτήν την έννοια και μόνο υπό αυτήν, είμαι ένας βαθύτατα θρησκευόμενος άνθρωπος. Δεν μπορώ να συλλάβω ένα Θεό που ανταμείβει και τιμωρεί τα δημιουργήματα του, ή έχει θέληση του ίδιου είδους μ’ αυτή που εμείς αντιλαμβανόμαστε στους εαυτούς μας. ( “Ο κόσμος όπως τον βλέπω εγώ” – Αϊνστάιν ,1931)

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα για τις θρησκευτικές του απόψεις ΕΔΩ

Εν κατακλείδι πιστεύουμε ότι το δημοσίευμα δεν είναι μέσα στο πνεύμα των λεγομένων του Αϊνστάιν. Επειδή ο μεγάλος αυτός επιστήμονας, με το κύρος της αυθεντίας του, δίνει αξία στις λέξεις και στα πράγματα, θεωρούμε ότι απομονώθηκε ένα κομμάτι της παραπάνω επιστολής για να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα υπέρ της πίστης του Αινστάιν σ ένα Θεό κάτι που δεν ισχύει.