Τι σχέση είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες με τη κατασκευή του Κινεζικού στρατού από τερακότα;

Πολλά είναι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών σχετικά με την αποκάλυψη πως ο πήλινος στρατός στον τάφο του Πρώτου Αυτοκράτορα Qin Shi Huang έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Κάποιοι μάλιστα πήγαν ένα βήμα παραπέρα, αποδίδοντας την ελληνική επιρροή στη μυθική εκστρατεία του Διονύσου στη Κίνα που περιγράφει ο Νόννος.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το BBC, οι τεχνίτες που κατασκεύασαν το πήλινο στρατό περί το 210 πΧ, ενδέχεται να άντλησαν την επιρροή τους από την Αρχαία Ελλάδα.

”Έχουμε ενδείξεις πως υπήρχε στενή επαφή μεταξύ της Κίνας του Πρωτου Αυτοκράτορα και της Δύσης, πολύ πριν την εποχή του δρόμου του μεταξιού” Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Li Xiuzhen του Μαυσωλείου του αυτοκράτορα Qin Shi Huang.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ελληνικές επιρροές έφτασαν στη περιοχή μαζί μα τα στρατεύματα που Μ. Αλεξάνδρου.

http://www.bbc.com/news/world-asia-china-37624943

Όπως αναφέραμε στην αρχή, οι ”συνήθεις” ύποπτοι κάνουν λόγο για τη μυθική εκστρατεία του Διονύσου που υποτίθεται πως έφερε για πρώτη φορά σε επαφή, τη Δύση με την Ανατολή. Χαρακτηριστικά είναι τα δημοσιεύματα του pronews,gr & el.gr.

Στη πραγματικότητα όμως, η επιρροή των Ελλήνων στη περιοχή έχει μια πιο συμβατική και προσγειωμένη εξήγηση. Πολλοί λανθασμένα πιστεύουν ότι η Κλεοπάτρα, η τελευταία διάδοχος του ελληνιστικού βασιλείου της Αιγύπτου, ήταν η τελευταία βασίλισσα των ελληνιστικών βασιλείων που δημιουργήθηκαν μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και του διαμοιρασμού της αυτοκρατορίας του από τους Επιγόνους. Λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό σχετικά με την ιστορία των ελληνοινδικών βασιλείων που κυβερνήθηκαν από τουλάχιστον 30 Έλληνες βασιλείς κατά τους 2 τελευταίους αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού.

Το ελληνιστικό βασίλειο της Ινδίας ιδρύθηκε από τον βασιλέα της Βακτριανής Δημήτριο Α’ στις αρχές του 2ου αιώνα πΧ. Περιλάμβανε περιοχές του Αφγανιστάν, Πακιστάν και της βορειοδυτικής Ινδίας. Οι επεκτατικές εκστρατείες των διαδόχων του επέκτειναν τα σύνορα και στο απόγειο της δύναμής του, το βασίλειο περιλάμβανε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή βόρεια και ένα μεγάλο κομμάτι της κεντρικής Ινδίας. Ενώ το βασίλειο της Βακτριανής καταλύθηκε το 130 πΧ, το ελληνοϊνδικό βασίλειο συνέχισε να υφίσταται έως το 10 μΧ.

 Άγαλμα του Βούδα με ελληνιστικές επιρροές

Τα αρχαιολογικά ευρήματα φανερώνουν ινδουιστικές και βουδιστικές επιρροές, κάτι που μαρτυρά την επαφή του ελληνικού πολιτισμού με τους Ινδούς και τους Κινέζους αντίστοιχα. Κατά το 1ο αιώνα πΧ, το ελληνικό βασίλειο άρχισε να δέχεται πιέσεις από Ινδούς στα ανατολικά, Σκύθες και Πάρθους στα δυτικά και άλλων ινδοευρωπαϊκών φυλών όπως οι Γιουέζι, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί. Παράλληλα εσωτερικές διαμάχες, διευκόλυναν τη παρακμή. Ο τελευταίος βασιλιάς του ελληνοινδικού βασιλείου ήταν ο Στράτων Β’ ο Σωτήρ που βασίλεψε από το 25 πΧ μέχρι τη κατάλυση του βασιλείου του το 10 μΧ. Οι Σκυθικές εισβολές στους τελευταίους ελληνικούς θύλακες της Ινδίας έφεραν τη κατάρρευση του βασιλείου που από το 10 μΧ παύει να υφίσταται ως πολιτική οντότητα.

Στράτων Β’ ο Σωτήρ, ο τελευταίος ηγεμόνας του Ελληνικού βασιλείου της Ινδίας

Η εγγύτητα των ελληνιστικών βασιλείων της Ινδίας και της Βακτριανής με τη Κίνα σε συνδυασμό με τα αρχαιολογικά ευρήματα, μπορούν να δικαιολογήσουν την ανταλλαγή επιρροών μεταξύ των 2 πολιτισμών. Υπάρχουν επίσης σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη ενός ακόμη ελληνιστικού βασιλείου, βορειότερα της Βακτριανής που συνόρευε με την τότε αυτοκρατορία των Χαν και που ιδρύθηκε από απογόνους αποίκους της στρατιάς του Μ. Αλεξάνδρου. Αυτό αναφέρεται στο αρχαίο κινέζικο βιβλίο του Sima Qian που θεωρείται ο πατέρας της κινεζικής ιστορίας. Αναφορές υπάρχουν και στο βιβλίο του Κινέζου εξερευνητή Zhang Qian όπου γίνεται αναφορά σε ελληνιστική παρουσία, ακόμη και μέχρι το 130 μΧ. Σε όλες τις πηγές, οι κάτοικοι αναφέρονται ως λευκοί που ζούσαν σε περιτειχισμένες πόλεις. Το πιθανότερο είναι να ήταν οι απόγονοι των αποίκων που άφησε ο Μ. Αλέξανδρος στην Αλεξάνδρεια Εσχάτη το 329 πΧ.

Από τα ανωτέρω προκύπτει πως οι επαφές των Αρχαίων Ελλήνων με τους Κινέζους, επιβεβαιώνονται από τις γραπτές αναφορές και τα αρχαιολογικά ευρήματα. Δε χρειάζεται λοιπόν κάποιος να ψάξει σε αρχαίους μύθους για να ανακαλύψει το συσχετισμό. Το σίγουρο είναι πως η ελληνιστική επιρροή, έπαιξε το ρόλο της στη διαμόρφωση της κουλτούρας των γειτονικών λαών, αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η επιρροή, ήταν αμφίδρομη. Επομένως, η πιθανότητα ο Πήλινος Στρατός να ”εμπνεύστηκε” από ελληνιστικές επιρροές είναι, ως θεωρία πιθανή, δεδομένης της αποδεδειγμένης ανταλλαγής κουλτούρας των 2 λαών. Όμως, ισχυρισμοί για μυθικές εκστρατείες, δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν και να ληφθούν σοβαρά υπόψιν.

via TNI