Υπάρχει αυτή η αφρικάνικη φυλή;

Κυκλοφορεί εδώ και χρόνια ένα άρθρο, για μια υποτιθέμενη αφρικάνικη φυλή που κάνοντας κάτι εξαιρετικό κέρδισε τις καρδιές όλων μας. Όντως;

Αυτό είναι το άρθρο, το οποίο μπορείτε να το βρείτε στα περισσότερα ελληνικά ιστολόγια (ακόμη κι αυτά με θρησκευτικό περιεχόμενο):

Η αληθινή φύση του ανθρώπου ( ή Συγκλονιστικό έθιμο φυλής όταν κάποιος κάνει κάτι κακό)

Υπάρχει μια αφρικάνικη φυλή, η οποία έχει ένα πολύ ενδιαφέρον έθιμο. Όταν κάποιος από την φυλή κάνει κάτι άσχημο, μαζεύονται όλοι στο κέντρο του χωριού, τον περικυκλώνουν και για δύο μέρες θυμούνται όλα τα καλά που έχει κάνει και τον ευχαριστούν γι αυτά. Οι άνθρωποι αυτής της φυλής πιστεύουν ότι όλοι ερχόμαστε στον κόσμο αυτό καλοί, ότι όλοι θέλουμε αγάπη, ευτυχία, ειρήνη και ασφάλεια, αλλά μερικές φορές στην επιδίωξη αυτών των αξιών κάνουμε λάθη. Η φυλή βλέπει αυτά τα λάθη σαν μια —“κραυγή για βοήθεια”—. Γι’ αυτό ενώνουν τις προσπάθειες τους για να βοηθήσουν τον αδερφό τους να ανακτήσει την αληθινή του φύση και να του υπενθυμίσουν ποιος είναι πραγματικά!

Υπάρχει άραγε;

ΑΝΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΟ

Ας το διαβάσουμε όμως και στ αγγλικά απ όπου το αντέγραψαν, γιατί άφησαν κάτι απ έξω επειδή δεν βόλευε στη μετάφραση…

How These Men Apologize Will Amaze You

In this African tribe, when someone does something harmful, they take the person to the center of the village where the whole tribe comes and surrounds them.

For two days, they will say to the man all the good things that he has done.

The tribe believes that each human being comes into the world as good. Each one of us only desiring safety, love, peace and happiness.

But sometimes, in the pursuit of these things, people make mistakes.

The community sees those mistakes as a cry for help. They unite then to lift him, to reconnect him with his true nature, to remind him who he really is, until he fully remembers the truth of which he had been temporarily disconnected: “I am good.”

Shikoba Nabajyotisaikia!

NABAJYOTISAIKIA, is a compliment used in South Africa and means: “I respect you, I cherish you. You matter to me.” In response, people say SHIKOBA, which is: “So, I exist for you.”

Λυπάμαι που θα σας χαλάσω κι αυτή τη “γλυκερή” ιστορία, αλλά δεν υπάρχει καμία τέτοια φυλή με τέτοιο έθιμο και η φωτογραφία είναι άσχετη…

Την ιστορία φαίνεται ότι την ξεκίνησε το 2006 η Αμερικανίδα συγγραφέας Alice Walker με το βιβλίο της « We are the ones we have been waiting for»

Έπειτα την διάνθισε και την συμπλήρωσε/παράφρασε ένας αρθρογράφος μιας τοπικής εφημερίδας του Τενεσί (πολιτείας των ΗΠΑ )  The Chatanoogan το 2010

Τέλος τον Μάιο του 2014 γίνεται viral στο Facebook, χάρη στην Καναδή Νατάσα Kyssa (επιχειρηματίας, συγγραφέας)  και τη σελίδα της στο Facebook BUSINESS.

Απο κει και πέρα ξεπέρασε τα σύνορα κι έφτασε και σε μας…

Μα που την βρήκαν αυτή τη λέξη Nabajyotisaikia; Δεν υπάρχει σε κάποιο λεξικό. Αν τη χωρίσουμε κάπως έτσι “Nabajyoti Saikia” και γκουγκλίσουμε θα βρούμε ότι είναι σχετικά κοινό όνομα στην Ινδία και βρίσκουμε και το όνομα ενός Ινδού καθηγητή με δημοσιεύσεις σε περιοδικά (σχετικά με απόβλητα…)

Αν τώρα αντίστοιχα γκουγκλίσουμε τη λέξη “Shikoba”, κάποια site μας δίνουν ως αποτέλεσμα τη λέξη “feather” δηλ φτερό,  δήθεν στη διάλεκτο των Choctaw (Ινδιάνοι που ζούσαν κάπου κοντά στο Mississippi). Πέρα του ότι δεν έχει καμία σχέση η Αμερική με την Αφρική , αν ψάξουμε και στο λεξικό της διαλέκτου, η λέξη δεν υπάρχει

Πάμε τώρα να ψάξουμε για την ωραία ομολογουμένως φωτογραφία (αυτή που είναι στην αρχή του άρθρου) και συντέλεσε πιστεύουμε και στην επιτυχία της. Εκεί θα διαπιστώσουμε ότι στις νεότερες “version” της ιστορίας  έχει αντικατασταθεί πλέον από άλλες (όπως η παραπάνω). Γιατί;  γιατί απλά … καταρρίφθηκε:

Η φωτογραφία του νεαρού προέρχεται από το βιβλίο της Jessica Hiltout «Amen: Grassroots Football” για το ποδόσφαιρο στην Αφρική. Μπορεί να το δει όποιος θέλει εδώ , αλλά μας δίνει αναλυτικές πληροφορίες η ίδια η συγγραφέας εδώ

Ας ξαναγυρίσουμε τώρα στο βιβλίο της Alice Walker, να ψάξουμε και για το όνομα της φυλής Babemba (που αναφέρετε στο βιβλίο αλλά όχι στο άρθρο).

Οι Μπέμπα (ή Babemba, που σημαίνει “οι άνθρωποι του Bemba”) προέρχονται κυρίως από τη Ζάμπια, κάπου στα βόρεια της Νότιας Αφρικής. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις πρακτικές και τα έθιμα τους, εδώ κι εδώ .

Η ιστορία όμως που καταγράφεται στο βιβλίο της Alice Walker δυστυχώς δεν επιβεβαιώνεται ούτε από τα παραπάνω ούτε από από κάπου αλλού. Ωστόσο, βρίσκουμε μια πρώτη αναφορά αρκετά παλιότερα, το 1979, σε ένα άλλο βιβλίο με τίτλο: Contact: The First Four Minutes, by psychiatrist Leonard Zunin . Την ιστορία επίσης χρησιμοποίησε κατόπιν κι ο σχετικά γνωστός μας Wayne Dyer (δημοφιλής Αμερικανός καθηγητής αυτοβελτίωσης, συγγραφέας και ομιλητής, βιβλία του οποίου έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά) στα βιβλία και τις σελίδες του, αλλά χωρίς να κάνει καμιά αναφορά σε πηγές.

Εν κατακλείδι: Φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο έθιμο στην Αφρική . Οι λέξεις Shikoba Nabajyotisaikia δεν σημαίνουν τίποτα σε καμία αφρικανική γλώσσα. Ο νεαρός της φωτογραφίας έβαλε γκολάκι και χαίρεται και τώρα για το πόσο χρόνο θα σας έπαιρνε για ν απαριθμήσετε όλα τα καλά πράγματα κάποιου… μάλλον δύσκολο να κρατούσε δύο ημέρες.

Δυστυχώς η αλήθεια για την κατάσταση -στις περισσότερες τουλάχιστο χώρες της Αφρικής- είναι ακριβώς η αντίθετη απ αυτή που δίνει το άρθρο. Η χαρά, τα τρία πουλάκια κάθονταν, η θετική σκέψη κτλ στην πραγματικότητα είναι ένα λουτρό αίματος, ένα σφαγείο. Η διάδοση τέτοιων κειμένων δίνει μια λανθασμένη εικόνα της Αφρικής και αποτρέπει τον κόσμο από την αναζήτηση ουσιαστικών λύσεων για τα προβλήματα αυτής της πολυπαθούς Ηπείρου.

Πηγές: jmcsmith , ohnofixit , butac