OVERMIND: Ο νέος “Μεσσίας” που δεν ήρθε ποτέ…

Μια παραθρησκευτική ομάδα που δραστηριοποιείται στη χώρα μας, υποστήριζε πριν λίγο καιρό πως η αρχηγός της, ήταν έγκυος στον νέο Μεσσία. Κατόπιν, το «γύρισαν» στο channeling και εσχάτως στις ενεργειακές θεραπείες.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Στα τέλη του 2015, εμφανίστηκε στο προσκήνιο μια άγνωστη έως τότε στο ευρύ κοινό γυναίκα, ονόματι Χριστίνα Μανουηλίδου, που υποστήριζε πως λίγους μήνες νωρίτερα, κάποιοι άγγελοι, μεταφέραν στην κοιλιά της μια μπάλα φωτός, καθιστώντας την έγκυο στον νέο Μεσσία, που θα ονομαζόταν Ιάσωνας.

Η προβλεπόμενη για τον Μάρτιο του 2016 γέννα, δεν ήρθε ποτέ. Εξάλλου, η «έγκυος», πλησίαζε τα 55 χρόνια ηλικίας εκείνη την εποχή.

Η κα Μανουηλίδου, παρουσιάζεται ως ενεργειακή θεραπεύτρια σε σωματικό επίπεδο και επικοινωνός μηνυμάτων από το υπερπέραν:

Η κα Μανουηλίδου, πλαισιώνεται από τον σύζυγό της, κ. Δαυίδ Μπαντέλη (κατά κόσμο Αριστείδης), που αυτοσυστήνεται ως «Manager at God».

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα τους, «Η OVERMIND είναι η εταιρεία μέσω της οποίας διοχετεύεται η ενέργεια του Δασκάλου Δαυίδ. Μέσω αυτής θα διοργανώνονται σεμινάρια, με σκοπό οι άνθρωποι να έρχονται πιο κοντά στην ψυχή τους. Μέσω της ενέργειας του Δασκάλου Δαυίδ θα δονείται μέσα τους το Φως, η Αλήθεια και θα εμφανίζεται ο δρόμος που πρέπει να περπατήσουν για να τιμήσουν την ψυχή τους.Η OVERMIND θα διοργανώνει σεμινάρια σε τέσσερις ηπείρους της Γης ψάχνοντας να βρει χαμένες ψυχές που επιθυμούν να επιστρέψουν στα σώματα των ανθρώπων«.

Αρχικά, το ζεύγος φαίνεται να βγάζει χρήματα από τις δραστηριότητές του, γεγονός που ίσως δεν είναι παράνομο (αν εξαιρέσουμε το κομμάτι της «θεραπείας«).

Αυτό που θα πάρετε ως αντάλλαγμα, είναι δεκάδες βίντεο, με μεγάλες παύσεις μεταξύ των προτάσεων, που δε βγάζουν κανένα νόημα. Ακολουθεί απόσπασμα:

Ο Δαυίδ, κατά κόσμον Αριστείδης Μπαντέλης, ήταν ιδιοκτήτης φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης (ΕΝΕΚΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ) στα νότια προάστια. Μάλιστα, η έδρα της Overmind είναι η ίδια με πρώην φροντιστήριο (Ζέππου 15, Γλυφάδα). Σύμφωνα με τον Σύλλογο Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΦΚ), ο Μπαντέλης (ένας εκ των ιδιοκτητών) χρωστούσε το 2012, 300.000 ευρώ δεδουλευμένα σε καθηγητές, ενώ προχώρησε σε εκδικητικές απολύσεις 2 εξ αυτών για τη συνδικαλιστική τους δράση. Ο ΣΕΦΚ ισχυρίζεται επίσης, πως την πενταετία 2007-12, τα φροντιστήρια του Μπαντέλη είχαν κερδοφορία ύψους 1.000.000 ευρώ, την ίδια στιγμή που χρωστά σε εφορία και ΙΚΑ ποσά ύψους 1.160.000 ευρώ.

Τα ανωτέρω βέβαια, έχουν μικρή σημασία για εμάς. Αυτό που έχει σημασία, είναι πως, οι Μπαντέλης – Μανουηλίδου, πλαισιώνονται από ένα ποίμνιο αρκετών ανθρώπων. Αυτό είναι αρκετά παράξενο από μόνο του, δεδομένου πως ο «Δαυίδ», δηλώνει πως ήταν ο πρωτόπλαστος (Αδάμ), κατόπιν ο Απόστολος Πέτρος, λίγο αργότερα ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος και στις μέρες μας ο Αριστείδης. Όσον αφορά τη Χριστίνα, πέρα από (πρώην) έγκυος στον Μεσσία, δηλώνει ότι ήταν η Εύα, κατόπιν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, μετά η Κασσιανή και σήμερα η Χριστίνα. Δείτε εδώ και εδώ.

Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από ανθρώπους που ισχυρίζονται πως κατέχουν κάποια μυστική γνώση, ανώτερη επιφοίτηση και εξειδίκευση σε θέματα που άπτονται μεταξύ άλλων, της υγείας και της επιστήμης. Η πλειοψηφία αυτών, γνωρίζει πως αυτά που διαδίδει είναι ψευδή. Κάποιοι άλλοι τα πιστεύουν. Γιατί όμως οι υπόλοιποι υιοθετούν τις ιδέες τους, ακόμη και όταν αυτές είναι εξωφρενικά αντιεπιστημονικές;

Η απάντηση είναι πολυσύνθετη και έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση, ως ένα βαθμό την παιδεία και τη μόρφωση των υποψήφιων θυμάτων, καθώς και με το υποτιθέμενο «στάτους» και ταλέντο στην εξαπάτηση του θύτη.

Στους τσαρλατάνους εντάσσονται όλοι οι μελλοντολόγοι, μυστικιστές, δήθεν κάτοχοι θεϊκών δυνάμεων κτλ. Η πίστη σε μια θρησκεία, αίρεση, πραθρησκευτική ομάδα κτλ, διακρίνεται από 3 εμφανείς αρχές. Αυτά τα 3 συστατικά είναι η πίστη, η λατρεία και το ήθος.
– Πίστη: η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Υπερβατικό. Η πίστη αυτή καταγράφεται σε κείμενα και αποτυπώνεται σε μνημεία τέχνης. Η στοχαστική επεξεργασία της πίστης είναι η Θεολογία. Η θεσμοποίηση της πίστης είναι το Δόγμα και το σύμβολο της πίστης.
– Λατρεία: το σύνολο των λεγομένων και πραττομένων της θρησκεύουσας κοινότητας όπως αυτά ενσαρκώνονται στην αρχιτεκτονική, τη διακόσμηση και τη μουσική επένδυση.
– Ήθος: η πίστη έχει ως επακόλουθο ένα δεσμευτικό ήθος: τρόπος ζωής ορισμένος και οριοθετημένος.

Ομάδες όπως αυτή των Μπαντέλη – Μανουηλίδου, προσφέρουν φιλία, δήθεν “σεβασμό” και αίσθημα ασφάλειας. Προσφέρουν επίσης τον δικό τους ορισμό για το τι είναι καλό ή κακό, δίκαιο ή άδικο. Σε ποιο ακραίες περιπτώσεις, τα μέλη μετατρέπονται σε ζηλωτές και πραγματικότητες που θεωρούνται δεδομένες για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, απορρίπτονται με συνοπτικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, άρνηση της επιστήμης, άρνηση της συμβατικής ιατρικής κτλ. Σε αυτό το σημείο, οι αρχηγοί αυτών των ομάδων, έρχονται να συμπληρώσουν το κενό αυτό, προσφέροντας τη δική τους ερμηνεία για το τι είναι σωστό ή λάθος, τι είναι ηθικό ή ανήθικο κτλ.

Πρόκειται για τα ίδια άτομα που αρχικά έσπειραν αυτές τις αμφιβολίες στους οπαδούς τους και έρχονται σε 2ο χρόνο, ως από μηχανής θεοί, να δώσουν τις απαντήσεις, άσχετα με το πόσο τραγελαφικές μπορεί να είναι αυτές. Το βέβαιο είναι πως οποιαδήποτε ιδέα, όσο εξωφρενική και αν είναι, εάν «πλασαριστεί» σωστά, θα βρει ανταπόκριση.

Ο τσαρλατανισμός προϋπήρχε της επιστήμης και είναι σχεδόν φυσικό οι άνθρωποι να ακολουθήσουν μια μακρά «παράδοση», όσο κι αν σχεδόν πάντα αυτή διαψεύδεται. Το δέος για το αναπόφευκτο και το χρονικά απρόβλεπτο ζήτημα του θανάτου ταλαιπωρούν την ανθρώπινη ζωή. Σε αυτό το σημείο, έρχονται οι πάσης φύσεως παντογνώστες για να συμπληρώσουν το κενό της ανθρώπινης ανασφάλειας. Τα ανωτέρω εξηγούν την τάση των ανθρώπων να πιστεύουν σε θεωρίες που πολλές φορές είναι τόσο εξωφρενικές, ώστε να αψηφούν ακόμη και τη στοιχειώδη λογική (βλέπε τρισεκατομμύρια Σώρρα).

Αντί επιλόγου

Αναγνώστριά μας, μας ενημέρωσε για μια ανάρτηση του «Δαυίδ» στο facebook, σύμφωνα με την οποία η δολοφονία του 11χρονου Μάριου πριν λίγες ημέρες στο Μενίδι από «αδέσποτη» σφαίρα, εξηγείται επειδή το θύμα είχε «συμφωνήσει» να βρίσκεται στο σημείο που έπεσε η σφαίρα, επειδή οι ψυχές αποφασίζουν να φύγουν από τη ζωή, 6 μήνες πριν αυτό συμβεί. Η προσπάθεια εκμετάλλευσης ενός τραγικού θανάτου, στα πλαίσια μιας ασυνάρτητης «διδασκαλίας», είναι το λιγότερο προσβλητική.