2 σε 1. Νίτσε & Ρισπέν μαζί. Δύο αποσπάσματα, ένα άρθρο, καμιά αλήθεια

Ένα άρθρο που βασίζεται κατά κύριο λόγο σε δύο ρήσεις επιφανών, για το πόσο σημαντικοί είμαστε εμείς οι Έλληνες και ότι παρ όλες τις προσπάθειες των σκοτεινών κέντρων εξουσίας για να μας αφανίσουν μέσα στους αιώνες, εμείς αντιστεκόμαστε και βγαίνουμε πάντα νικητές. Έτσι δεν τους μένει τίποτα άλλο παρά ν΄αναγνωρίσουν την τεράστια αξία μας στον κόσμο, όλα τα μεγάλα πνεύματα. Νίτσε και Ρισπέν λοιπόν επιστρατεύτηκαν -μαζί αυτή τη φορά-  για ν αποκτήσει το μεγαλείο μας προστιθέμενη αξία…

ΑΝΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΟ

Το είδαμε ν αναπαράγεται σε πολλά site, μεταξύ αυτών στο pronews.gr, το diaforetiko , το tilestwra :

Αυτό είναι το κείμενο:

Οι Νεοταξίτες εδώ και αιώνες προσπαθούν να καταστρέψουν τον Ελληνισμό, και την Ελληνορθοδοξία που είναι συνέχεια του Ελληνισμού.

Ας φωνάζουν κάποιοι αρχαιολάτρες, η Ορθοδοξία είναι η εξελληνισμένη εκδοχή των διδαχών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ο οποίος ήταν ελληνίζοντας από την εξελληνισμένη και ελληνόφωνη Γαλλιλαία των 110 ελληνικών πόλεων! Για αιώνες υπήρξε διαμαχη μεταξύ Ελληνορθοδοξίας και Αρχαιοελληνισμού κατευθυνόμενη από τους εχθρούς του ελληνικού έθνους. Καιρός να παύσει η ανοησία αυτή και να βάλουν όλοι μυαλό. Χρειαζόμαστε την βοήθεια του Θεού και των Προγόνων μας.

Δείτε τι έλεγαν τεράστιοι άνθρωποι του πνεύματος για τον Ελληνισμό και την προσφορά μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, και το που θα ήταν ο πλανήτης χωρίς εμάς.

Friedrich Wilhelm Nietzsche (Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε)

«Η τελευταία λέξη της γης,

όταν θα αφήνει την τελευταία της πνοή,

θα είναι ΕΛΛΑΣ!»

Ρισπέν Ζαν (Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας)

1. Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.

2. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.

3. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη…

Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.

1. Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας.

2. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)

3. Από την φυσική σας, χημεία

4. Από την αστρονομική σας

5. Από την πολιτική σας

6. Από την καθημερινότητα σας.

Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…

Θα πείτε “δεν γίνεται”.

Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση!

Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…

Η πρόκληση πάντως ισχύει.

Ρισπέν Ζαν (Αλγερία 1849 – Παρίσι 1926). Γάλλος λογοτέχνης και δραματουργός.

Και όμως η Νέα Τάξη σε συνεργασία με τους ντόπιους πράκτορες “προοδευτικών” υποτίθεται ιδεών θέλουν να εξαλείψουν τον Ελληνισμό, γιατί έτσι θα καταργηθεί η ελευθερία του πνεύματος, κάτι που η Νέα Τάξη επιθυμεί γιατί είναι εμπόδιο στα σχέδιά της για Παγκόσμια Δικτατορία.Ας μάθουμε όλοι μας τι έχουμε προσφέρει και ας φροντίσουμε να ξαναπροσφέρουμε δεν είναι δύσκολο το έχουμε στο DNA  μας.

Ο έχων ώτα δια να ακούει ας ακούει

****

Για το κείμενο του Ζαν Ρισπέν έχουμε γράψει παλαιότερα (βλ. Kαταρρίπτεται; – Εκπληκτικό κείμενο από τον Γάλλο λογοτέχνη Ζαν Ρισπέν για τον Ελληνισμό»), ότι δεν υπάρχει καμία επίσημη πηγή που να αποδεικνύει ότι είναι δικό του, και το θεωρήσαμε ως “αγνώστου πατρός” μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου ( δεν προστέθηκε κάτι νεότερο σ αυτά τα χρόνια).

Για το απόσπασμα που αναφέρεται στον Νίτσε επίσης από την έρευνά μας φαίνεται ότι ισχύει ακριβώς το ίδιο

«Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ, από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα σε αυτήν.»

Το πρώτο βιβλίο που ψάξαμε, όπως είναι και το αυτονόητο, είναι η “Γέννηση της Τραγωδίας”, αφού εκεί αναφέρονται πολλά κολακευτικά για τους (αρχαίους) Έλληνες, χωρίς φυσικά κάποιο αποτέλεσμα (πιο κάτω υπάρχει μεγαλύτερη ανάλυση από την κα Ταρλά).

Συνεχίσαμε την αναζήτησή μας και στα υπόλοιπα βιβλία του, δίχως να βρούμε αυτούσιο το απόσπασμα σε κανένα από αυτά (τουλάχιστον στις εκδόσεις που κατέχουμε)

Βιβλία του Νίτσε που ερευνήθηκαν χωρίς να εντοπιστεί το απόσπασμα:

• Friedrich Nietzsche – Ο ευρωπαϊκός μηδενισμός (ή θέληση για δύναμη)
• Friedrich Nietzsche – Αυγή, Σκέψεις για τις ηθικές προλήψεις (ή Χαραυγή)
• Friedrich Nietzsche – Ο αντίχριστος. Μια απόπειρα κριτικής του Χριστιανισμού
• Friedrich Nietzsche – Πέρα από το καλό και το κακό
• Friedrich Nietzsche – Η χαρούμενη επιστήμη ( ή Η θεωρία του σκοπού της ζωής)
• Friedrich Nietzsche – Ιδέ ο Άνθρωπος
• Friedrich Nietzsche – Η γέννηση της τραγωδίας (Η γέννηση της Τραγωδίας & Η Περίπτωση Βάγκνερ)
• Friedrich Nietzsche – Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα
• Friedrich Nietzsche – Γενεαλογία της Ηθικής
• Friedrich Nietzsche – Ποιήματα σε μετάφραση Αλ. Αλεξάνδρου
• Friedrich Nietzsche – Κείμενα για την Ελλάδα (ή & Διόνυσος κατά Εσταυρωμένου)
• Αποφθέγματα από το έργο του Νίτσε σε μετάφραση του Ζήση Σαρίκα

Στο ελληνικό διαδίκτυο δεν κατέστει δυνατό να εντοπιστεί κάποια πηγή

Η αναζήτησή μας στην αγγλική γλώσσα ουσιαστικά απέδωσε ένα μόνο αποτέλεσμα, κι αυτό σ ένα Ελληνικό site:

Friedrich Wilhelm Nietzsche: There is no population in the world who have offered so much to humanity as the Greeks and it has been fought so much from so many people who did not offer anything to the humanity.

Ζητήσαμε τη βοήθεια καθηγήτριας της Γερμανικής γλώσσας, μήπως υπήρχε κάτι στα Γερμανικά, αλλά επίσης δεν εντοπίστηκε αυτούσιο ή παρεμφερές  (παρεμπιπτόντως Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τι έχει πει πραγματικά για τους -αρχαίους- Έλληνες ο Νίτσε )

Ζητήσαμε και τη βοήθεια της κας Αθηνάς Ταρλά (που έχει μελετήσει πάρα πολύ τα έργα του Νίτσε) η οποία μας επιβεβαίωσε ουσιαστικά τα παραπάνω:

Συχνά, εμφανίζεται ως η αμέσως προηγούμενη φράση από το πρώτο απόσπασμα του κεφ. 15 της Γέννησης της Τραγωδίας. Το είδα εδώ και σε διάφορα σχόλια αναγνωστών από το 2009 και μετά. Φυσικά, εκεί δεν υπάρχει το εν λόγω απόσπασμα, αλλά ούτε σε κάποιο άλλο έργο του Νίτσε μπόρεσα να το βρω. Πιθανότατα, κάποιος το πρόσθεσε αυθαιρέτως ως εισαγωγή, για να επιτρέψει την ερμηνεία που ήθελε στο κανονικό κείμενο. Για τον λόγο αυτό, μεταφράζει το Volk (λαός, πλήθος ανθρώπων) ως «έθνος» (nation), ενώ έχει αφαιρέσει τα αρνητικά χαρακτηριστικά (τα οποία βέβαια για τον Νίτσε ήταν αρετές, για αυτό που ήθελε να αποδείξει στο συγκεκριμένο έργο).

Να διευκρινίσουμε όμως ορισμένα πράγματα για το απόσπασμα του Νίτσε, που μάλλον ενέπνευσε την –απ’ ό,τι φαίνεται – φανταστική εισαγωγή.

Το κεφάλαιο 15 της Γέννησης της Τραγωδίας αρχίζει ως εξής:

«Πριν αποδείξουμε πειστικά την ενδότατη εξάρτηση κάθε τέχνης από τους Έλληνες, από τον Όμηρο ως τον Σωκράτη, έπρεπε να νιώσουμε για τους Έλληνες ό, τι ένιωθαν οι Αθηναίοι για τον Σωκράτη.

Σχεδόν σε κάθε εποχή και κάθε βαθμίδα πολιτιστικής εξέλιξης προσπάθησαν με βαθιά δυσθυμία να ελευθερώσουν τους εαυτούς τους από τους Έλληνες, επειδή κάθε προσωπικό έργο, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού στ’ αλήθεια, φαινόταν να χάνει ξαφνικά το χρώμα και τη ζωή του και να συρρικνώνεται σε ένα αποτυχημένο αντίγραφο, σωστή καρικατούρα. Κι έτσι, αναβιώνει κάθε τόσο μία από καρδιάς οργή εναντίον του αλαζονικού αυτού λαού, που τολμούσε να αποκαλεί «βαρβαρικό» ό, τι δεν ήταν δικό του.

Ποιοι είναι αυτοί, αναρωτιέται κανείς, που αξιώνουν την αξιοπρέπεια και την ειδική θέση ανάμεσα στους λαούς που χαρακτηρίζει τη μεγαλοφυΐα που ξεχωρίζει από τις μάζες, μολονότι διαθέτουν εφήμερη μόνο ιστορική μεγαλοπρέπεια, θεσμούς γελοία περιορισμένους, αμφίβολη ηθική και απαίσια πάθη;

Δυστυχώς, κανείς δεν είχε την τύχη να βρει το κώνειο, το οποίο θα τον απάλλασσε από αυτό το φαινόμενο: όλο το φαρμάκι που παρασκεύασαν ο φθόνος, η συκοφαντία και το μίσος δεν ήταν αρκετό να καταστρέψει αυτό το αύταρκες μεγαλείο.»

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Νίτσε αναφέρεται στους Έλληνες της κλασικής Ελλάδας, της οποίας η ακμή, κατά τη γνώμη του, ήταν η εποχή που άκμαζε η τραγωδία και η παρακμή της ξεκινά με τον Σωκράτη και τον Ευριπίδη. Δηλαδή, ο Νίτσε ισχυρίζεται πως ο ύψιστος πολιτισμός των Ελλήνων που θαυμάζει, καταρρέει με την παρακμή της τραγωδίας, παρακμή που χρεώνει στον τελευταίο μεγάλο τραγικό Ευριπίδη, οπαδό του πρώτου φιλοσόφου της λογικής, του Σωκράτη. Εν τέλει καταλήγει στην σκέψη πως στην εποχή του ο πολιτισμός της λογικής του Σωκράτη ζει τις τελευταίες του ώρες και είναι η σειρά της Γερμανίας να δημιουργήσει έναν νέο πολιτισμό που θα βασίζεται και πάλι στην τέχνη, σε ένα σύγχρονο είδος τραγωδίας.

Παραθέτω δύο αποσπάσματα που φωτίζουν τα παραπάνω και καθιστούν τουλάχιστον παράξενο να έχει αναφερθεί ο Νίτσε στους σύγχρονούς του Έλληνες, ή έστω να απέδιδε τις ποιότητες των αρχαίων που τον γοήτευαν σε οποιονδήποτε σύγχρονό του άνθρωπο.

Στο ίδιο κεφάλαιο της Τραγωδίας:

«Κοντά σε αυτή την απομονωμένη γνώση, η οποία γεννήθηκε από το περίσσευμα της εντιμότητας αν όχι της έπαρσης, βρίσκεται μία βαθιά αυταπάτη, η οποία πρωτοαντίκρισε το φως του κόσμου στο πρόσωπο του Σωκράτη: η ακλόνητη πίστη πως η σκέψη, αν χρησιμοποιήσει το κουβάρι της  αιτιότητας, έχει την ικανότητα να εισχωρήσει στη έγκατα του Είναι και όχι μόνο να το γνωρίσει, αλλά και να το διορθώσει. Αυτή η μεταφυσική ψευδαίσθηση είναι σήμερα συνοδός της επιστήμης και την οδηγεί ξανά και ξανά στα όριά της, όπου οφείλει να μετατραπεί σε τέχνη, που είναι και ο αληθινός σκοπός που υπηρετεί αυτός ο μηχανισμός.»

Κεφ. 24:

«Έχουμε πάντως παρηγορητικές ενδείξεις πως το γερμανικό πνεύμα, μέσα από μία απρόσιτη άβυσσο, ακόμα αναπαύεται και ονειρεύεται σαν ιππότης που έχει βυθιστεί σε υπνάκο. Και από την άβυσσο αυτή φτάνει στα αυτιά μας το τραγούδι του Διονύσου για να μας πληροφορήσει πως ο Γερμανός αυτός Ιππότης συνεχίζει να ονειρεύεται τον αρχέγονο διονυσιακό μύθο του μέσα σε σοβαρά, ευτυχισμένα οράματα. Ας μην πιστέψει κάποιος πως το γερμανικό πνεύμα έχει χάσει την μυθική του πατρίδα για πάντα. Κάποια μέρα θα ξυπνήσει μέσα στην δροσιά του πρωινού, μετά από έναν ύπνο που δεν είχε ξανακάνει».

Συνοψίζοντας, ο Νίτσε αγάπησε με πάθος το πνεύμα των Ελλήνων της αρχαϊκής κυρίως, και της ακμής της κλασικής εποχής, όταν ο Διόνυσος (η χαλαρότητα, η μέθη, το ξεσάλωμα, η νύχτα) είχαν με χάρη συνδυαστεί με την νηφαλιότητα, την αρμονία και τις φωτεινές ακτίνες του ήλιου που πρέσβευε ο Απόλλωνας. Από τον Ευριπίδη και μετά, το αξιοθαύμαστο αυτό πνεύμα παρέμενε εν υπνώσει, ο στεγνός και στυγνός ορθολογισμός κυριάρχησε στα χρόνια του Αλεξάνδρου, των επιγόνων του και των Ρωμαίων για να αντικατασταθεί από τον καταστροφέα Χριστιανισμό (πάντα σύμφωνα με τον Νίτσε), και εκεί στα τέλη του 19^ου αιώνα, η Γερμανία που είχε αλωθεί από τον λατινικό πολιτισμό, είχε και πάλι την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις ξεχασμένες αρετές εκείνων, των παλιών, Ελλήνων και να δημιουργήσει έναν νέο πολιτισμό ισάξιο εκείνου.

Βέβαια, λίγα χρόνια αργότερα, ο Νίτσε επεξέτεινε την σκέψη του σε δυσθεώρητα μήκη και πλάτη και είδε τον «υπεράνθρωπο», που είναι μία άλλη, γοητευτική ιστορία, άσχετη με το παρόν θέμα.

***

Επομένως, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, θεωρούμε κι αυτό το ρητό κατασκευασμένο από κάποιον άγνωστο. 

Ωστόσο, αν κάποιος το βρει κάπου, θα παρακαλούσαμε να μας ενημερώσει σχετικά ώστε ν αναθεωρήσουμε