Τα εμβολιασμένα παιδιά ΔΕΝ παρουσιάζουν έως και 500% περισσότερες ασθένειες από τα μη εμβολιασμένα

Πριν λίγες μέρες αναδημοσιεύθηκε ένα αρκετά παλιό και παραπλανητικό άρθρο με τον ισχυρισμό ότι έρευνα απέδειξε ότι τα εμβολιασμένα παιδιά παρουσιάζουν 500% περισσότερες ασθένειες και αλλεργίες στην παιδική ηλικία από αυτά που δεν έχουν εμβολιαστεί. Τι όμως ισχύει; Υπάρχει όντως επιστημονική έρευνα με αυτό το συμπέρασμα;

Το είδαμε στο blog ethnikosmaxitis.gr αλλά παλιότερα έχει δημοσιευθεί από δεκάδες σελίδες και blogs. Παραδείγματα: biozo.gr, inkefalonia.gr, pentapostagma.gr, anatropionline.gr

Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι το παραπάνω δημοσίευμα είναι μετάφραση άρθρου από το naturalnews.com, που είναι μια από τις κορυφαίες παγκοσμίως σελίδες που δημοσιεύει ψευδοεπιστημονικά ιατρικά άρθρα και θεωρίες συνωμοσίας για την ιατρική. Η Google το 2017 είχε αφαιρέσει το naturalnews από τα αποτελέσματα της αναζήτησης και το skeptoid.com την είχε κατατάξει στο Νο1 των δέκα χειρότερων αντιεπιστημονικών ιστοσελίδων.

Το vaccineinjuryinfo που αναφέρεται στο άρθρο ως πηγή της μελέτης, δεν είναι κάποια επιστημονική – ιατρική ιστοσελίδα και η “έρευνα” που παρουσιάζεται απέχει πολύ από το να θεωρηθεί έγκυρη και επιστημονική. Ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας είναι ο Andreas Bachmair, ένας ομοιοπαθητικός και φανατικός αντιεμβολιαστής που ισχυρίζεται ότι θεραπεύει τις παρενέργειες των εμβολίων και ζητάει δωρεές για να συνεχίσει το έργο του.

Στο δημοσίευμα αναφέρεται και η επιστημονική μελέτη του KIGGS η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της εμβολιαστικής κατάστασης και των αλλεργιών και πως ο εμβολιασμός είναι η πιο αποτελεσματική προληπτική μέθοδος στη σύγχρονη ιατρική.

Ο Andreas Bachmair, προσπάθησε να καταρρίψει την έρευνα αυτή με μια δική του. Όμως δεν είναι επιστημονική έρευνα αλλά μια απλή συμπλήρωση ερωτηματολογίου στη ιστοσελίδα του και απέχει πολύ από το να θεωρηθεί τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη.

Οι γονείς που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο του Bachmair αποτελούσαν ένα προκατειλημμένο δείγμα, το οποίο ακολουθεί τις εναλλακτικές θεραπείες και είναι εχθρικό προς την συμβατική επιστημονική ιατρική. Για παράδειγμα, όταν δημοσιεύθηκαν το 2012 τα πρώτα αποτελέσματα (το ερωτηματολόγιο του Bachmair τρέχει ακόμη και σήμερα και τα ποσοστά αλλάζουν), το 99% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι είναι ευχαριστημένοι που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους, και περισσότεροι από το 50% τους δήλωσαν πως φοβούνται τις παρενέργειές τους. Σήμερα, στα αποτελέσματα των εμβολιασμένων παιδιών ο Bachmair αναφέρει ότι το δείγμα είναι μικρό (3818 συμμετοχές) και τα αποτελέσματα της έρευνας δεν είναι ακόμη αντιπροσωπευτικά.

Έτσι το συμπέρασμα είναι, ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη, αλλά για μια προκατειλημμένη συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου από γονείς που δεν εμπιστεύονται την ιατρική και ακολουθούν εναλλακτικές μεθόδους. Με δύό λόγια, σαν να μπαίνεις σε ομάδα φανατικών με τα UFO και να ρωτάς αν έχουν δει κάτι περίεργο στον ουρανό.

Ποια είναι τα συμπεράσματα της βιβλιογραφίας για την σύγκριση της υγείας μεταξύ των εμβολιασμένων παιδιών και των μη;

Ανιχνεύσαμε 4 σχετικές μελέτες ως τις πλέον ποιοτικές.

Η πρώτη, απ’ τους Glanz et al. (2018), ακολούθησε 193 μωρά στις ΗΠΑ μεταξύ των πρώτων 24 και 47 μηνών της ζωής τους. Διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική σχέση συσσώρευσης αντιγόνων λόγω εμβολίων και μόλυνσης από ασθένειες άσχετες με αυτές απ’ τις οποίες προστατεύουν τα εμβόλια. Υπήρξε στατιστικός έλεγχος για ηλικία, φύλο, τοποθεσία οργανισμού περίθαλψης, και προφίλ χρόνιων ασθενειών του μωρού.

Η δεύτερη, απ’ τους Grabenhenrich et al. (2013), ακολούθησε 1314 νεογέννητα στην Γερμανία μέχρι τα 20 τους χρόνια, σε  19 χρονικά σημεία. Διαπίστωσε ότι τα παιδιά που ήταν πλήρως εμβολιασμένα (για ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθράς, εγκεφαλίτιδα, φυματίωση-BCG), έφεραν 34% μειωμένο ρίσκο ανάπτυξης άσθματος. Υπήρξε στατιστικός έλεγχος για μια ποικιλία παραγόντων, που περιλάμβαναν κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες (εκπαίδευση γονέων και οικογενειακό εισόδημα), το ιατρικό ιστορικό των γονέων (π.χ. αν παρουσίαζαν αλλεργική ρινίτιδα), τις συνήθειές τους (π.χ. αν ήταν καπνιστές ή υπέρβαροι), και ακόμα και αν τα παιδιά δέχονταν φροντίδα από παιδικό σταθμό.

Η τρίτη, απ’ τους Schmitz et al. (2011), ερεύνησε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του γερμανικού πληθυσμού, 13.453 παιδιών από 0 μέχρι 17 ετών. Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντικός συσχετισμός μεταξύ επιπέδου εμβολιασμού και πιθανότητας εμφάνισης αλλεργίας ή ευρύτερων μολύνσεων, αλλά (αναμενόμενα) υπήρχε πολλαπλάσια διαφορά στις πιθανότητες μόλυνσης από ασθένειες που εμποδίζονταν από τα εμβόλια. Υπήρξε στατιστικός έλεγχος για την κοινωνικο-οικονομική κατηγορία της οικογένειας.

Η τέταρτη, απ’ τους Bloom et al. (2011), ερεύνησε ένα δείγμα 413 παιδιών στις Φιλιπίννες (τα 85 πλήρως εμβολιασμένα και τα 328 στατιστικώς επιλεγμένα από ένα δείγμα 1022 ώστε να παρουσιάζουν κατά το δυνατόν κοινές ελεγχόμενες μεταβλητές σε σχέση ένα προς ένα με τα πρώτα). Διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντικός συσχετισμός εμβολιασμού στα δυο πρώτα χρόνια του παιδιού και του μετέπειτα ύψους ή βάρους του, αλλά ο πλήρης εμβολιασμός για ιλαρά, πολιομυελίτιδα, φυματίωση, διφθερίτιδα, κοκκύτη και τέτανο, αύξανε ισχυρά (κατά περίπου μισή κανονική κατανομή) την βαθμολόγηση σε τεστ νοητικής απόδοσης (μαθηματικών και γλώσσας). Υπήρξε στατιστικός έλεγχος που περιελάμβανε ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, όπως βάρος κατά τη γέννηση, διάρκεια ημερών θηλασμού, ύψος και βάρος μητέρας κατά την έναρξη της έρευνας, αριθμός δωματίων σπιτιού, κατοχή ηλεκτρικών συσκευών, παροχή νερού, ύπαρξη ιδιωτικής τουαλέτας,  γονεϊκή μόρφωση,  αριθμός αδερφών.

Η βέλτιστη μεθοδολογία για να βγάλουμε σχετικά συμπέρασματα είναι οι Τυχαιοποιημένες Ελεγχόμενες Κλινικές Δοκιμές (RCTs), ωστόσο, επειδή δεν εμπίπτει στην ιατρική δεοντολογία να επιλέγονται κάποια παιδιά για να μην κάνουν εμβόλια, η καλύτερη εναλλακτική είναι η μελέτη σε υπάρχοντες πληθυσμούς. Στις παραπάνω μελέτες υπάρχει κάποιο ρίσκο να μην ελέγχθηκαν στατιστικά τρίτες κρυφές μεταβλητές που μπορεί να επηρέασαν την υγεία των παιδιών, αλλά όπως είδαμε, σε γενικές γραμμές οι έλεγχοι λαμβάνουν υπόψη ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, και σχεδόν σίγουρα καλύπτουν την πλειοψηφία της αιτιότητας στα αποτελέσματα που βλέπουμε.

Με βάση τις παραπάνω μελέτες αλλά και την γνώση της επιστημονικής ομοφωνίας για τους μηχανισμούς λειτουργίας των εμβολίων, κρίνουμε πως δεν υπάρχει αυξημένο ρίσκο παρουσίασης ασθένειας στα εμβολιασμένα παιδιά, αλλά αντίθετα, αυτά παρουσιάζουν πολυάριθμα σημαντικά πλεονεκτήματα υγιούς ανάπτυξης σε σχέση με τα μη εμβολιασμένα.